Τα τελευταία χρόνια έχουμε δει θεατρικούς ομίλους αποτελούμενους από δικηγόρους να δίνουν παραστάσεις. Ο Δικηγορικός Σύλλογος Πάφου ανέβασε με μεγάλη επιτυχία τον Σεπτέμβριο του 2017 τη «Δίκη του Σωκράτη» που έγραψαν οι Μαρία και Χρίστια Α. Μίτλεττον, ενώ οι δικηγόροι της Λευκωσίας έχουν συγκροτήσει εδώ και μερικά χρόνια θεατρικό θίασο με την επωνυμία «obiter dicta», ανεβάζοντας ενδιαφέρουσες παραστάσεις. Η πιο σημαντική ιστορικά θεατρική παράσταση θιάσου δικηγόρων δόθηκε το 1937 στο θέατρο Ριάλτο της Λεμεσού και το προϊόν της διατέθηκε για φιλανθρωπικούς σκοπούς. Η θεατρική παράσταση είχε γραφτεί από τον Άγγλο διοικητή της Λεμεσού Greening. Την αγγελία της παράστασης σκίτσαρε ο σκιτσογράφος, γελοιογράφος και σκηνοθέτης Γιώργος Φασουλιώτης και εκτύπωσε το λιθογραφείο Κουβά.
Η παράσταση συνιστούσε αναπαράσταση μιας δίκης και εμπνευστής της ήταν ο πρόεδρος του Επαρχιακού Δικαστηρίου της πόλης Walter Dupré, ο οποίος μάλιστα συμμετείχε στο ρόλο του αστυνομικού. Ο Sir Παναγιώτης Κακογιάννης, πατέρας του σκηνοθέτη Μιχάλη Κακογιάννη, της πρώτης γυναίκας δικηγόρου, Υπουργού και Γενικού Εισαγγελέα Στέλλας Σουλιώτη και του σημαντικού δικηγόρου Γιώργου Κακογιάννη, ασκούσε καθήκοντα προέδρου του Δικαστηρίου, ο πολυγραφότατος μακροβιότερος Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας (και τότε δικηγόρος Λεμεσού) Κρίτωνας Τορναρίτης συμμετείχε ως δικηγόρος υπεράσπισης και σχεδόν όλοι οι δικηγόροι της Λεμεσού όπως οι Ευέλθων Πιτσιλλίδης, Μισιέλ Χούρης, Χριστόδουλος Μιχαηλίδης, Γιάγκος Ηλιάδης, Γιάγκος Λιμνατίτης, Πλάτων Σολωμονίδης συμμετείχαν σε διάφορους άλλους ρόλους. Την εισαγωγή της παράστασης, διανθισμένη με μπόλικο χιούμορ, έκανε ο τότε Πρύτανης του Δικηγορικού Σώματος Λεμεσού (ως πρύτανης χαρακτηριζόταν ο αρχαιότερος δικηγόρος κάθε τοπικού δικηγορικού σώματος) Κλέων Περιστιάνης. Ο δημοσιογράφος Ντύριαν σχολίασε πως οι δικηγόροι είχαν να παίξουν τον άχαρο ρόλο της απασχόλησής τους στην πραγματική ζωή.
Μια παράσταση επομένως με συνεργασία του τοπικού διοικητή, του Προέδρου του Δικαστηρίου και του συνόλου των δικηγόρων της πόλης η οποία άλλωστε τότε δεν αριθμούσε περισσότερους από 20 δικηγόρους, περιλαμβανομένων και των πλέον διακεκριμένων εν ενεργεία δικηγόρων της (δηλαδή του Τορναρίτη και του Κακογιάννη). Μια ωραία ατμόσφαιρα που έλεγε και ο αείμνηστος Ντίνος Ηλιόπουλος, λίγα χρόνια πριν τη δίνη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
