Ο Κοσμήτορας της Νομικής Σχολής, του Πανεπιστημίου Λευκωσιας Δρ Αχιλλεύς Κ. Αιμιλιανίδης, σε δηλώσεις του στο Philenews, επεξηγεί τους λόγους για τους οποίους διαφωνεί με την πρόταση της νέας Υπουργού Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξεως για περιορισμό του δικαιώματος έφεσης και την παραχώρηση άδειας από το Πρωτόδικο Δικαστήριο, για ταχύτερη απονομή της δικαιοσύνης. Ο κ. Αιμιλιανίδης επισημαίνει κυρίως ότι η απονομή δικαιοσύνης δεν μπορεί να φιλτράρεται με την εισαγωγή κριτηρίων κι ότι καθήκον της πολιτείας δεν είναι να βρίσκει εύκολες λύσεις περικοπής δικαιωμάτων, όπως είναι το δικαίωμα έφεσης, αλλά να συμβάλλει σε μια ποιοτική δικαιοσύνη.
“Αναμένω πως η κυβέρνηση θα προβεί σε εισηγήσεις που θα ξεφεύγουν από την πεπατημένη της περαιτέρω υποβάθμισης της ποιότητας της δικαιοσύνης και των δικαιωμάτων των πολιτών και θα συμβάλλουν στην βελτίωση της απονομής της δικαιοσύνης. Καθήκον της πολιτείας δεν είναι να βρίσκει τις εύκολες λύσεις περικοπής δικαιωμάτων, όπως το δικαίωμα έφεσης, αλλά να συμβάλλει σε μια ποιοτική δικαιοσύνη. Συνεπώς, όχι μόνο δεν πρέπει να γίνεται σκέψη για περαιτέρω περικοπές στο δικαίωμα έφεσης, αλλά αντίθετα θα πρέπει να αρθεί αμέσως το παράλογο μέτρο του περιορισμού του δικαιώματος έφεσης στις ενδιάμεσες αποφάσεις“, αναφέρει συγκεκριμένα.
Υπενθυμίζουμε ότι η κα Έμιλυ Γιολίτη, με γραπτή της δήλωση την περασμένη Δευτέρα, ανακοίνωσε τις δύο νέες δράσεις του Υπουργείου που πρόκειται να εφαρμοστούν για ταχύτερη απονομή της δικαιοσύνης. Η μία δράση αφορά στην δικαστική άδεια έφεσης από το Πρωτόδικο Δικαστήριο στο Εφετείο, η οποία θα παραχωρείται στη βάση κριτηρίων. Η συγκεκριμένη διαδικασία εφαρμόζεται ήδη επί αποφάσεων σε ενδιάμεσες αιτήσεις με πολύ θετικά αποτελέσματα και η δεύτερη δράση αφορά στη δημιουργία μιας νέας ειδικής δικαιοδοσίας εκδίκασης υποθέσεων μικρών διαφορών (small claims court). Οι διαδικαστικοί κανονισμοί που θα ακολουθούνται θα είναι πιο απλοί και οι αποφάσεις θα λαμβάνονται ταχύτερα αξιοποιώντας την ηλεκτρονική δικαιοσύνη.
Διαβάστε αναλυτικά τους λόγους για τους οποίους διαφωνεί o κ. Αιμιλιανίδης:
1.H πρόταση αυτή θα αυξήσει σε άσκοπη αύξηση των αιτήσεων ενώπιον των Επαρχιακών και άλλων πρωτόδικων δικαστηρίων, ώστε να κριθεί κατά πόσο δικαιολογείται η έφεση ή όχι με βάση τα κριτήρια. Σύμφωνα με τον κ. Αιμιλιανίδη μια παρόμοια προαξιολόγηση είχε εφαρμοστεί στο παρελθόν σε υποθέσεις συγκεκριμένης δικαιοδοσίας από το ίδιο το Εφετείο και καταργήθηκε λόγω της αποτυχίας της.
2. Θεωρεί πως δεν είναι ορθό να καλείται το πρωτόδικο δικαστήριο, που εξέδωσε μια απόφαση να αποφασίζει κατά πόσο θα γίνει έφεση εναντίον της απόφασής του κι ότι ένα παρόμοιο ενδεχόμενο είναι κάτι που κάνει και τους ίδιους τους δικαστές να αισθάνονται άβολα, ενώ δεν δημιουργεί καμιά ασφάλεια στους διαδίκους
3. Όπως αναφέρει, ως παρατηρήθηκε στη Σύσταση 95 Συμβουλίου της Ευρώπης, το δικαίωμα έφεσης είναι θεμελιώδες για τη λειτουργία της δικαιοσύνης και μπορεί να περιοριστεί μόνο για εξαιρετικούς λόγους. Στην Κύπρο, σύμφωνα με τον κ. Αιμιλιανίδη, ήδη η έφεση είναι κατά βάση αναιρετική, με την έννοια ότι δεν γίνεται επανεκδίκαση ενώπιον του εφετείου όπως σε άλλα κράτη, αλλά απλώς εξέταση των νομικών σημείων και των άκρων ορίων της αξιολόγησης της μαρτυρίας, γι’ αυτό και το δικαίωμα έφεσης είναι ήδη περιορισμένο.
4. Όπως υποστηρίζει, ορισμένα Ανώτατα Δικαστήρια κρατών της ΕΕ έχουν κρίνει ως αντισυνταγματικές προσπάθειες περιορισμού του δικαιώματος έφεσης μέσα από την εισαγωγή κριτηρίων (Πολωνία, Ουγγαρία, Τσεχία) και συμπληρώνει ότι το δικαίωμα έφεσης είναι συνυφασμένο με τη δίκαιη δίκη, διότι παρέχει τη δυνατότητα να διασφαλίζεται η ποιότητα της δικαιοσύνης, να ελέγχονται τα κατώτερα δικαστήρια, να εξετάζονται τα ‘λάθη’ και να γίνεται διάλογος μεταξύ πιο έμπειρων δικαστών.
5. Προσθέτει ότι το επιχείρημα προς όφελος της επιβολής περιορισμών στο δικαίωμα έφεσης είναι η αποδοτικότητα της δικαιοσύνης, όμως, όπως παρατήρησε ήδη από το 2015 το Network of the Presidents of the Supreme Court, η αποδοτικότητα εξαρτάται από την απονομή δικαιοσύνης και αυτή δεν μπορεί να φιλτράρεται με την εισαγωγή κριτηρίων.
6. Τέλος ο κ. Αιμιλιανίδης επισημαίνει ότι η εμπειρία άλλων κρατών υποδηλώνει ότι υπάρχουν πιο αποτελεσματικοί τρόποι για να διασφαλιστεί η αποτελεσματικότητα από τον περιορισμό της πρόσβασης στη δικαιοσύνη. Ο περιορισμός του δικαιώματος έφεσης σε ενδιάμεσες αποφάσεις (όπου δεν υπάρχουν, ως εσφαλμένα λέχθηκε, κριτήρια για παροχή άδειας) έχει ήδη αποδείξει την έλλειψη αποδοτικότητας παρόμοιων μεθόδων, εφόσον δεν βελτίωσε την ποιότητα ή την ταχύτητα, αλλά αντιθέτως την υποβάθμισε περαιτέρω.
Δείτε επίσης την ανάρτηση του επί του θέματος:
Mε πληροφορίες από Philenews
