Η Δικοινοτική Τεχνική Επιτροπή για την Ισότητα των Φύλων εκφράζει την ανησυχία της για την κατάσταση με την ενδοοικογενειακή βία κατά γυναικών και κοριτσιών, και σημειώνει ότι είναι «ύψιστης σημασίας» να αναγνωριστούν και να αντιμετωπιστούν ο αντίκτυπος της πανδημίας στο φύλο και τα μέτρα καταπολέμησής του.
«Σε οποιαδήποτε κρίση, η βία στην οικογένεια γίνεται χειρότερη και η COVID-19 δεν αποτελεί εξαίρεση», αναφέρεται σε ανακοινωθέν της Επιτροπής το οποίο έδωσε στη δημοσιότητα η ΟΥΝΦΙΚΥΠ.
Τα μέτρα που λαμβάνονται εναντίον της πανδημίας, γράφει το ανακοινωθέν, «αναπόφευκτα δημιουργούν συνθήκες που ευνοούν την ενδοοικογενειακή βία».
«Η απομόνωση σε συνδυασμό με προβλήματα υγείας και οικονομικά προβλήματα που αυξάνονται έχουν προκαλέσει μια αύξηση στην βία εναντίον γυναικών και κοριτσιών», αναφέρεται και σημειώνεται ότι «το ίδιο ισχύει και για ολόκληρη την Κύπρο».
Αναφέρεται σε πηγές της κοινωνίας των πολιτών σύμφωνα με τις οποίες τα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας στην ελληνοκυπριακή κοινότητα έχουν αυξηθεί κατά 58% από την απαγόρευση της κυκλοφορίας, δηλαδή από τα μέσα Μαρτίου ως τις 22 Απριλίου 2020.
Στην τουρκοκυπριακή κοινότητα, προσθέτει, η κατάσταση είναι ακόμα χειρότερη καθώς τα τηλεφωνήματα σε γραμμές βοήθειας έχουν γίνει έως και δεκαπλάσια από την απαγόρευση κυκλοφορίας.
«Γενικά, τα καταφύγια και στις δύο κοινότητες δεν επαρκούν για να προσφέρουν υποστήριξη και χρειάστηκε να εξευρεθούν εναλλακτικά καταλύματα για θύματα ενώ δεν υπάρχουν επαρκείς υποδομές που θα βοηθήσουν τις γυναίκες όταν φύγουν από τα καταφύγια», σημειώνει η Τεχνική Επιτροπή για την Ισότητα των Φύλων.
Η κοινωνική απομόνωση, συνεχίζει, αποτελεί υπερβολικά συνηθισμένο φαινόμενο στις ζωές των επιζώντων ενδοοικογενειακής βίας. Σύμφωνα με την Τεχνική Επιτροπή για την Ισότητα των Φύλων, «αποτελεί ένα ισχυρό όπλο το οποίο χρησιμοποιείται από τους θύτες για να διαιωνίσουν τους κύκλους βίας τους ελέγχοντας και περιορίζοντας την πρόσβαση των συντρόφων τους στον έξω κόσμο, αποκλείοντας τις από δίκτυα υποστήριξης και ενισχύοντας τα αισθήματα απόγνωσης».
Είναι γι αυτό που «παρατηρούμε με μεγάλη ανησυχία» ότι δεν υπάρχει αύξηση στην Ελληνοκυπριακή κοινότητα ή ακόμη και μια σημαντική πτώση στην Τουρκοκυπριακή κοινότητα του αριθμού των υποθέσεων ενδοοικογενειακής βίας που χειρίζεται η αστυνομία, προστίθεται.
Η Επιτροπή επιχειρηματολογεί ότι υπάρχουν τρεις παράγοντες στους οποίους οφείλεται αυτό. Συγκεκριμένα αναφέρεται ότι το γεγονός ότι είναι αναγκασμένη μια γυναίκα να βρίσκεται κάτω από την ίδια στέγη με αυτόν που την κακοποιεί δυσχεραίνει τη δυνατότητα επικοινωνίας της με την αστυνομία, ο φόβος της αβεβαιότητας και τα αισθήματα αδυναμίας εντείνονται, κάτι που τις κάνει να διστάζουν να ζητήσουν στήριξη και προστασία καθώς και το γεγονός ότι η ενδοοικογενειακή βία δεν αποτελεί προτεραιότητα για την αστυνομία, ιδιαίτερα τώρα.
Σημειώνεται επίσης ότι στην τουρκοκυπριακή κοινότητα έχουν υπάρξει αναφορές και καταγγελίες ότι τα παράπονα θυμάτων δεν έτυχαν ορθού χειρισμού ή δεν υπήρξε κανένας χειρισμός και δεν έχουν καταγραφεί.
Επιπρόσθετα, προσθέτει η Επιτροπή στο ανακοινωθέν της, «η πατριαρχία είναι βαθιά ριζωμένη στην Κύπρο και γενικά οι γυναίκες δεν ενθαρρύνονται από την κοινωνία να πάρουν την ζωή τους στα χέρια τους».
«Είναι γι αυτό ύψιστης σημασίας να αναγνωριστούν και να αντιμετωπιστούν ο αντίκτυπος της πανδημίας στο φύλο καθώς και τα μέτρα καταπολέμησής του», καταλήγει.
Πηγή: ΚΥΠΕ
