Το Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης απεφάνθη ότι “αρχείο ήχου, το οποίο περιέχει τον ήχο που παράγεται με το άνοιγμα μεταλλικού κουτιού ποτών, τον οποίο ακολουθεί σιγή και ο ήχος των παραγόμενων φυσαλίδων, δεν μπορεί να καταχωριστεί ως σήμα για διάφορα ποτά και μεταλλικά δοχεία για μεταφορά και αποθήκευση, διότι στερείται διακριτικού χαρακτήρα”, στην πρώτη του σχετική απόφαση περί καταχωρίσεως ηχητικού σήματος αναπαριστάμενου μέσω της υποβολής αρχείου ήχου.
Στην κρίση του το ΓΔΕΕ υπενθυμίζει ότι τα κριτήρια εκτιμήσεως του διακριτικού χαρακτήρα των ηχητικών σημάτων δεν διαφέρουν από εκείνα που εφαρμόζονται στις άλλες κατηγορίες σημάτων και ότι ένα ηχητικό σημείο πρέπει να έχει ορισμένη απήχηση ώστε να μπορεί ο ενδιαφερόμενος καταναλωτής να το αντιληφθεί και να το εκλάβει ως σήμα, και όχι απλώς ως λειτουργικό στοιχείο ή ως ένδειξη χωρίς ίδια εγγενή χαρακτηριστικά .
Συγκεκριμένα, “ο καταναλωτής των επίμαχων προϊόντων ή υπηρεσιών πρέπει, αντιλαμβανόμενος απλώς και μόνον το σήμα και χωρίς να το συνδυάζει με άλλα στοιχεία όπως, μεταξύ άλλων, λεκτικά ή εικονιστικά στοιχεία, ή ακόμη και με ένα άλλο σήμα, να είναι σε θέση να το συσχετίσει με την εμπορική προέλευσή τους”, κρίνει το ΓΔΕΕ.
Το ΓΔΕΕ κρίνει ότι το EUIPO εφάρμοσε κατ’ αναλογίαν τη νομολογία κατά την οποία “διακριτικός χαρακτήρας αναγνωρίζεται μόνον στο σήμα που αποκλίνει σημαντικά από τα γενικώς ή συνήθως ισχύοντα στον οικείο τομέα”.
Υπογραμμίζει δε ότι η νομολογία αυτή διαμορφώθηκε σε σχέση με τα τρισδιάστατα σήματα που συνίστανται στο σχήμα του ίδιου του προϊόντος ή της συσκευασίας του, μολονότι υπάρχουν γενικώς ή συνήθως ισχύοντα στον οικείο τομέα όσον αφορά το σχήμα αυτό.
Το ΓΔΕΕ προσθέτει ότι “η νομολογία αυτή δεν θεσπίζει νέα κριτήρια εκτιμήσεως του διακριτικού χαρακτήρα ενός σήματος, αλλά απλώς διευκρινίζει ότι, στο πλαίσιο της εφαρμογής των κριτηρίων αυτών, η αντίληψη του μέσου καταναλωτή δεν είναι κατ’ ανάγκη η ίδια στην περίπτωση τρισδιάστατου σήματος και στην περίπτωση λεκτικού, εικονιστικού ή ηχητικού σήματος που συνίσταται σε σημείο ανεξάρτητο της όψεως ή του σχήματος των προϊόντων που προσδιορίζει”.
Κατά συνέπεια, το ΓΔΕΕ κρίνει ότι “η εν λόγω νομολογία σχετικά με τα τρισδιάστατα σήματα δεν μπορεί, κατ’ αρχήν, να εφαρμοστεί στα ηχητικά σήματα. Εντούτοις, μολονότι το EUIPO εφάρμοσε εσφαλμένως την προαναφερθείσα νομολογία, το Γενικό Δικαστήριο αποφαίνεται ότι το σφάλμα αυτό δεν είναι ικανό να πλήξει τη συλλογιστική που εκτίθεται στην προσβαλλόμενη απόφαση, η οποία στηρίζεται και σε άλλη αιτιολογία”.
Επιπλέον το ΓΔΕΕ παρατηρεί, αφενός, ότι ο ήχος που παράγεται με το άνοιγμα μεταλλικού κουτιού θα θεωρηθεί πράγματι, λαμβανομένου υπόψη του είδους των προϊόντων, ως αμιγώς τεχνικό και λειτουργικό στοιχείο. Συγκεκριμένα, το άνοιγμα μεταλλικού κουτιού ή φιάλης αποτελεί εγγενές στοιχείο μιας τεχνικής λύσης για τη χρησιμοποίηση ποτών με σκοπό την κατανάλωσή τους και επομένως ένας τέτοιος ήχος δεν θα εκληφθεί ως ένδειξη της εμπορικής προελεύσεως των προϊόντων αυτών. Αφετέρου, το ενδιαφερόμενο κοινό συνδέει άμεσα τον ήχο των παραγόμενων φυσαλίδων με ποτά.
Επιπλέον, το ΓΔΕΕ επισημαίνει ότι τα ηχητικά στοιχεία και η σιγή περίπου ενός δευτερολέπτου, εξεταζόμενα στο σύνολό τους, δεν διαθέτουν κανένα εγγενές χαρακτηριστικό που να παρωθεί το ενδιαφερόμενο κοινό να τα εκλάβει ως ένδειξη της εμπορικής προελεύσεως των προϊόντων.
Τα στοιχεία αυτά δεν είναι αρκετά κυρίαρχα ώστε να διακρίνονται από παρεμφερείς ήχους στον τομέα των ποτών. Ως εκ τούτου, το ΓΔΕΕ επικυρώνει τα συμπεράσματα του EUIPO όσον αφορά την έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα του σήματος του οποίου ζητείται η καταχώριση.
Πηγή : ΚΥΠΕ
