Στην απόρριψη δύο προσφυγών της Κύπρου κατά του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) αναφορικά με την καταχώρηση του σήματος «GRILLOUMI BURGER» από σουηδική εταιρεία προχώρησε το Γενικό Δικαστήριο της ΕΕ (ΓΔΕΕ), κρίνοντας πως η ομοιότητα με το σήμα πιστοποίησης για το χαλλούμι δεν δημιουργεί κίνδυνο σύγχυσης.
Ωστόσο, σε ξεχωριστή προσφυγή της Κύπρου κατά του EUIPO σε σχέση με την ίδια καταχώρηση, το ΓΔΕΕ έκρινε πως δεν μπορεί να αποκλειστεί σύγχυση για την προέλευση του προϊόντος όταν αυτό χρησιμοποιείται από υπηρεσίες εστίασης, καθώς το κοινό μπορεί να θεωρήσει πως πρόκειται για χαλλούμι με προέλευση την Κύπρο.
Ειδικότερα, σύμφωνα με τα σχετικά δελτία Τύπου του ΓΔΕΕ, και οι τρεις υποθέσεις αφορούν αίτηση καταχώρησης που κατατέθηκε στο EUIPO από την σουηδική εταιρεία Fontana Food AB στις 25 Οκτωβρίου 2016, η οποία αφορούσε την ονομασία «GRILLOUMI BURGER».
Η καταχώρηση αφορούσε προϊόντα που εμπίπτουν στις κλάσεις 29 (όπως αυγά, φρούτα και λαχανικά διατηρημένα σε κονσέρβες, κατεψυγμένα, αποξηραμένα και µαγειρεμένα, ζελέ, μαρμελάδες, κομπόστες) και 30 (όπως καφές, τσάι, κακάο, ρύζι), καθώς και για υπηρεσίες εστίασης της κλάσης 43 (σύμφωνα με τον Διακανονισμό της Νίκαιας για τη διεθνή ταξινόμηση των προϊόντων και των υπηρεσιών ενόψει καταχώρισης των σημάτων).
Η Κύπρος είχε ζητήσει ανακοπή της καταχώρησης και για τις τρεις κλάσεις στις 2 Φεβρουαρίου 2017, στη βάση των σημάτων πιστοποίησης «ΧΑΛΛΟΥΜΙ» και «ΗΑLLOUMI». Πρόκειται για ξεχωριστό καθεστώς (λεκτικό σήμα πιστοποίησης) το οποίο καταχωρήθηκε το 1992 και αφορά το νωπό και το ώριμο χαλλούμι, και διαφέρει από το καθεστώς Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης η οποία εγκρίθηκε πέρσι.
To EUIPO είχε απορρίψει τις ενστάσεις της Κύπρου τόσο όσον αφορά την ονομασία των προϊόντων για τις κλάσεις 29 και 30 (στις 10 Μαΐου 2018) όσο και όσον αφορά τη χρήση τους στις υπηρεσίες εστίασης για την κλάση 42 (στις 8 Μαΐου 2018).
Τον Ιούλιο του 2018 η Κύπρος άσκησε προσφυγές κατά των αποφάσεων οι οποίες απορρίφθηκαν στις 19 Ιουνίου 2019 και στις 29 Μαΐου 2019 αντίστοιχα. Το σκεπτικό του EUIPO ήταν, στην πρώτη περίπτωση πως «δεν υπάρχει κίνδυνος σύγχυσης μεταξύ των αντιπαρατιθέμενων σημάτων και ότι τα προγενέστερα σήματα δεν έχουν αποκτήσει ενισχυμένο διακριτικό χαρακτήρα» και στην δεύτερη ότι «δεν υπάρχει κίνδυνος σύγχυσης μεταξύ των αντιπαρατιθέμενων σημάτων καθώς καλύπτουν διαφορετικά προϊόντα και υπηρεσίες» και πως «εάν οι υπηρεσίες που καλύπτονται από το σημείο GRILLOUMI θα μπορούσαν να θεωρηθούν παρόμοιες με προϊόντα διατροφής λόγω συμπληρωματικής σχέσης, η ύπαρξη τέτοιας σχέσης δεν αποδείχτηκε όσον αφορά τα τυριά».
Η Κύπρος προσέφυγε κατά του EUIPO στο Γενικό Δικαστήριο της ΕΕ τον Αύγουστο του 2019 και για τις δύο περιπτώσεις, και οι αποφάσεις του δικαστηρίου ανακοινώθηκαν σήμερα Τετάρτη.
Στην πρώτη απόφαση (υπόθεση T-593/19: Κύπρος κατά Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Fontana Food), το ΓΔΕΕ προχώρησε «σε σφαιρική αξιολόγηση του κινδύνου σύγχυσης, υπενθυμίζοντας ότι η ύπαρξη τέτοιου κινδύνου προϋποθέτει ότι τόσο τα αντιτιθέμενα σήματα όσο και τα προσδιοριζόμενα από αυτά προϊόντα ή υπηρεσίες είναι πανομοιότυπα ή παρόμοια».
Το ΓΔΕΕ διαπίστωσε πως δεν υπάρχει κίνδυνος σύγχυσης, δεδομένου ότι πρόκειται για διαφορετικά προϊόντα από αυτά που αφορούν τα σήματα για το χαλλούμι. Η ομοιότητα μεταξύ των δύο ονομασιών «προκύπτει σε μικρό βαθμό», ωστόσο «η προσοχή του κοινού περισσότερο έλκεται από το σημαντικό στοιχείο ‘grilloumi’, το οποίο παρουσιάζει ορισμένο βαθμό πρωτοτυπίας, που είναι μεν χαμηλός, αλλά ενισχύεται από την παρουσία της λέξης ‘burger’ η οποία διαφοροποιεί σημαντικά το επίδικο σήμα από τα προγενέστερα σήματα τα οποία δεν την περιλαμβάνουν».
Με το ίδιο σκεπτικό, το ΓΔΕΕ απέρριψε ακόμα την ξεχωριστή προσφυγή στην υπόθεση T-595/19, η που είχε καταχωρηθεί από το Ίδρυμα για την Προστασία του Παραδοσιακού Τυριού της Κύπρου Ονομαζόμενου Χαλλούμι (το οποίο ιδρύθηκε από την Κυπριακή Δημοκρατία το 2013).
Στην δεύτερη απόφαση (υπόθεση T-556/19: Κύπρος κατά Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Fontana Food), το ΓΔΕΕ ακύρωσε την απόφαση του ΕUIPO για απόρριψη της προσφυγής της Κύπρου.
«Το EUIPO εσφαλμένα θεώρησε ότι τα ως άνω προϊόντα και οι υπηρεσίες δεν ήταν παρόμοια και ότι δεν υφίσταται κίνδυνος σύγχυσης μεταξύ των αντιτιθέμενων σημείων», όπως αναφέρεται.
Ειδικότερα στην απόφαση το ΓΔΕΕ υπενθυμίζει πως «για την εκτίμηση της ομοιότητας των προϊόντων και των υπηρεσιών των αντιτιθέμενων σημάτων», πρέπει «να λαμβάνονται υπόψη όλοι οι ασκούντες επιρροή παράγοντες που χαρακτηρίζουν την σχέση τους, ειδικότερα δε η φύση, ο προορισμός, η χρήση, καθώς και ο ανταγωνιστικός ή συμπληρωματικός χαρακτήρας τους».
«Τα τυριά μπορούν να προσφερθούν στην πελατεία πολλών εστιατορίων είτε ως συστατικό των γευμάτων είτε ως έχουν σε εστιατόρια η δραστηριότητα των οποίων δεν περιορίζεται μόνον στην παρασκευή και το σερβίρισμα μαγειρεμένων φαγητών, αλλά συνίσταται επίσης στην πώληση τροφίμων για κατανάλωση εκτός του σημείου πώλησής τους. Συνεπώς, τέτοια προϊόντα συνδέονται άμεσα με τις υπηρεσίες εστίασης» προστίθεται.
Αν και η ομοιότητα μεταξύ της υπηρεσίας εστίασης και των προϊόντων είναι μικρή, προστίθεται, αυτό «δεν αποκλείει εκ προοιμίου ότι το ενδιαφερόμενο κοινό μπορεί να θεωρήσει ότι τα εν λόγω προϊόντα και υπηρεσίες έχουν την ίδια εμπορική προέλευση».
Πηγή: ΚΥΠΕ
