Τη προσφυγή του τέως Προέδρου του Ανωτάτου Δικαστηρίου, Δημήτριου Χατζηχαμπή, με την οποία διεκδικεί αποζημιώσεις για απώλεια χρήσης της ακίνητης περιουσίας του στην κατεχόμενη Αμμόχωστο, εξέτασε στις 4 Φεβρουαρίου το Διοικητικό Δικαστήριο, ενώπιον του οποίου καταχωρήθηκε η προσφυγή.
Ο κ. Χατζηχαμπής προέβη σε δήλωση ενώπιον του δικαστηρίου, μέσω του δικηγόρου του, στην οποία αναφέρει ότι «κίνητρο της προσφυγής αυτής, δεν είναι αυτή καθ’ αυτή η εξασφάλιση αποζημίωσης, αλλά η αναγνώριση της υποχρέωσης της πολιτείας και η ευαισθητοποίησή της για τη διαχρονική της παράλειψη να μεριμνήσει για την ισότιμη κατανομή των βαρών της κατοχής».
Διαβάστε επίσης: Δημήτριος Χατζηχαμπής : O δικαστής που κατέγραψε την ιστορία του Ανωτάτου Δικαστηρίου
Κατά την έναρξη της ακροαματικής διαδικασίας, ο Δικαστής του Διοικητικού Δικαστήριο που εκδικάζει την προσφυγή, Γιώργος Σεραφείμ, ενημέρωσε τους διάδικους ότι παρά το γεγονός ότι είναι και ο ίδιος πρόσφυγας και κατέχει περιουσία στα κατεχόμενα, εντούτοις «αυτό και μόνο το στοιχείο», όπως είπε, δεν μπορεί να αποτελεί κώλυμα για τον ίδιο ούτως ώστε να αυτοεξαιρεθεί από τη διαδικασία.
Ανέφερε, ωστόσο, ότι ενδεχομένως στη συνέχεια να χρειαστεί να αυτοεξαιρεθεί ανάλογα και με το «ποια τροπή θα πάρει η διαδικασία και ποια επιχειρήματα θα αναπτυχθούν» ενώπιον του, όπως είπε. Διευκρίνισε ότι από όσο αμυδρά θυμάται είχε δώσει, ως δικηγόρος, κάποια γνωμάτευση, χωρίς όμως να μπορεί να θυμηθεί αν ήταν επί του ιδίου ζητήματος ή κάποιου άλλου παρόμοιου. Αν η γνωμάτευση αφορούσε κάποιο διαφορετικό ζήτημα, πρόσθεσε, τότε δεν θα υπάρχει κώλυμα που να τον υποχρεώνει να αυτοεξαιρεθεί της διαδικασίας. Σε διαφορετική περίπτωση, συνέχισε, «αν έχω προδεσμευθεί στη σκέψη μου», κατά την έκφρασή του, ενδεχομένως αυτό σε κάποιο στάδιο να συνιστά λόγο εξαίρεσης του από τη διαδικασία. Είπε ότι θα ερευνήσει τα αρχεία του και αναλόγως θα αποφασίσει.
Ο κ. Σεραφείμ δεν απέκλεισε και το ενδεχόμενο η εν λόγω προσφυγή να πρέπει να τεθεί προς εκδίκαση ενώπιον της πλήρους Ολομέλειας του Διοικητικού Δικαστηρίου.
Ο εκ των δικηγόρων του τέως Προέδρου του Ανωτάτου, Ανδρέας Γιωρκάτζης, ανέφερε ότι η καταχώριση της εν λόγω προσφυγής αποτέλεσε το έναυσμα για πάρα πολλούς ιδιοκτήτες ακινήτων στα κατεχόμενα να επιζητούν να προσφύγουν και οι ίδιοι στο δικαστήριο. Ο κ. Γιωρκάτζης εξέφρασε, ωστόσο τη θέση ότι η μαζικοποίηση της προσφυγής δεν θα βοηθήσει την υπόθεση και προέτρεψε όλους όσοι προτίθενται να προσφύγουν να μην το πράξουν.
Ο κ. Γιωρκάτζης συμφώνησε με τη σκέψη που εξέφρασε ο δικαστής του Διοικητικού Δικαστηρίου ότι η εν λόγω προσφυγή θα μπορούσε να θεωρηθεί ως μια «πιλοτική περίπτωση» και για άλλες τέτοιες περιπτώσεις που δεν βρίσκονται αυτή τη στιγμή ενώπιον του δικαστηρίου.
Ο κ. Σεραφείμ όρισε τη συνέχιση της διαδικασίας στις 2 Απριλίου 2020, οπόταν μέχρι τότε η Δημοκρατία θα πρέπει να καταχωρήσει γραπτώς την ένστασή της στην προσφυγή του τέως Προέδρου του Ανωτάτου. Σημειώνεται ότι ο Γενικός Εισαγγελέας ανέθεσε την εκπροσώπηση της Δημοκρατίας στην εν λόγω προσφυγή στο δικηγορικό γραφείο Άντης Τριανταφυλλίδης.
Σε δηλώσεις του στο ΚΥΠΕ, ο κ. Χατζηχαμπής είχε αναφέρει, μεταξύ άλλων, ότι «σε ένα κράτος δικαίου τα δημόσια βάρη κατανέμονται σε όλους τους πολίτες και όχι σε μια μερίδα μόνο» και πως «για όσο καιρό δεν λύεται το Κυπριακό ώστε να μπορέσουν οι άνθρωποι αυτοί να επανακτήσουν την κατοχή και χρήση των περιουσιών τους, το κράτος έχει έτσι την υποχρέωση να κατανείμει αυτή την απώλεια χρήσης ως δημόσιο βάρος σε όλους τους πολίτες και όχι να την υφίστανται μόνο οι εκτοπισμένοι. Με αυτό τον τρόπο το κράτος θα εκπληρώσει και την παράλληλη υποχρέωση του να προστατεύσει αποτελεσματικά το δικαίωμα της ιδιοκτησίας…», μια υποχρέωση που πηγάζει, όπως είχε πει, από το Σύνταγμα, τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και το Ευρωπαϊκό κεκτημένο.Ο Κ. Χατζηχαμπής εξέφρασε τη θέση ότι «για 45 χρόνια η Δημοκρατία δεν έχει πάρει οποιαδήποτε μέτρα για κατανομή της απώλειας χρήσης ως δημόσιου βάρους σε όλους τους πολίτες, όπως είχε κάμει η Γερμανία μετά από τον πόλεμο όσον αφορά την απώλεια χρήσης των περιουσιών των πολιτών της στην Ανατολική Γερμανία».
«Από το 1974 οι εκτοπισμένοι ιδιοκτήτες σηκώνουν μόνοι το δημόσιο αυτό βάρος της Τουρκικής κατοχής, με πολλαπλές συνέπειες που οδηγούν μέχρι και την εξαθλίωση, παρά τα επανειλημμένα καλέσματα τους προς το κράτος για ισότιμη κατανομή των βαρών. Είναι με αυτά υπ’ όψη, και εφ’ όσον έχουν εξαντληθεί όλα τα περιθώρια χωρίς αποτέλεσμα, που καταχωρήθηκε αυτή η προσφυγή ώστε να υπάρξει δικαστική κρίση επί του θέματος», σημείωσε. Στην προσφυγή του, ο τέως Πρόεδρος του Ανωτάτου αναφέρει, μεταξύ άλλων, ότι τα περιθώρια δεκαετιών τα οποία έχουν δοθεί στη Δημοκρατία ώστε να προβεί «εις την δια της ισοτίμου κατανομής βαρών αποζημίωση μου ως και των άλλων ιδιοκτητών κατεχομένων περιουσιών δια την απώλειαν χρήσεώς των, ως έχει επανειλημμένως κληθεί να πράξη, έχουν προ πολλού εξαντληθεί και έχει καταδειχθεί η παντελής έλλειψις προθέσεως εκ μέρους της Δημοκρατίας και η διαρκής παράλειψις της να πράξη οτιδήποτε δια τον σκοπόν αυτόν».
Η οικογένεια του κ. Χατζηχαμπή κατέχει μεγάλη ακίνητη περιουσία στην κατεχόμενη Αμμόχωστο μέρος της οποίας ανήκει στον ίδιο, περιλαμβανομένου ενός οικοπέδου στον Άγιο Μέμνωνα. Σύμφωνα με την προσφυγή, η οικονομική απώλεια χρήσεως του εν λόγω οικοπέδου έχει εκτιμηθεί σε εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ.
Πηγή: ΚΥΠΕ
