Η παιδεία που προσφέρουμε στους μαθητές είναι η μόνη ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο, για έναν καλύτερο κόσμο, στον οποίο «ο άνθρωπος θα επικρατήσει του αντιανθρώπου», δήλωσε την Τρίτη το βράδυ η Πρόεδρος της Βουλής, Αννίτα Δημητρίου, η οποία σημείωσε πως η μουσική και η ποίηση είναι το νέκταρ της παιδείας.
Σε χαιρετισμό της, στο Μουσικό Φιλανθρωπικό Αφιέρωμα στον Μίκη Θεοδωράκη, που διοργάνωσε η Τεχνική και Επαγγελματική Σχολή Εκπαίδευσης και Κατάρτισης (ΤΕΣΕΚ) «Μακάριος Γ΄» Λευκωσίας, η κ. Δημητρίου ανέφερε πως «η τελευταία μάχη θα δοθεί ανάμεσα στον άνθρωπο και τον αντιάνθρωπο, έχει πει ο Μίκης Θεοδωράκης», σημειώνοντας πως η συγκεκριμένη εκδήλωση στην οποία έχουν συνενωθεί η αγάπη και η προσφορά στον συνάνθρωπο και η εμβληματική μουσική του μεγάλου Μίκη Θεοδωράκη, που ντύνει και εξυψώνει τα λόγια μεγάλων ποιητών, μας μεταφέρει το απόσταγμα της έννοιας άνθρωπος».
Όπως είπε «ο Μίκης μας, ο Μίκης όλης της ανθρωπότητας, έφυγε αφήνοντας αυτό τον κόσμο πιο πλούσιο, κληροδοτώντας μας τεράστια παρακαταθήκη», για να προσθέσει ότι «είναι πράγματι και δικός μας ο Μίκης».
«Ο ίδιος», είπε, «δήλωνε ότι επιθυμεί στο βιογραφικό του να αναφέρεται ως Έλληνας, Κρητικός και Κύπριος. Διηγείται χαρακτηριστικά ότι νιώθει πως ο αρραβώνας του με την Κύπρο ξεκίνησε το 1945, σε μια διαδήλωση για την Κύπρο, σε μια εποχή που απαγορευόταν μας λέει να λέγεται καν η λέξη Κύπρος, στην οποία διαδήλωση και τον συνέλαβαν».
Η κ. Δημητρίου ανέφερε πως «από τότε συνέδεσε στενά την πορεία της ζωής του με το νησί μας, το χρυσοπράσινο φύλλο ριγμένο στο πέλαγος», σημειώνοντας ότι «σε όλες τις κρίσιμες ιστορικά στιγμές της Κύπρου ο Μίκης Θεοδωράκης ήταν πάντα παρών με τη φυσική παρουσία του, με τα τραγούδια του, με την πένα του».
Πρόσθεσε ακόμα πως «επέλεξε την Κύπρο για την πρώτη παγκόσμια εκτέλεση του Άξιον Εστί και αργότερα συνέθεσε τον Ύμνο της Εθνικής Φρουράς ‘ως προσφορά προς τα ελληνικά νιάτα της Κύπρου’, όπως δήλωσε».
«Παρών και το 1974 έξω από τα αντίσκηνα να προσπαθεί με μια τεράστια αγκαλιά τραγούδια να απαλύνει τον αβάστακτο πόνο του θανάτου και της προσφυγιάς, και αργότερα σε αμέτρητες διαδηλώσεις και πορείες. Έφυγε, όμως, με τον καημό ότι δεν πρόλαβε να δει, όπως επιθυμούσε, την Κύπρο ελεύθερη και ενιαία, όπου Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι, θα ζουν κάτω από δίκαιες συνθήκες, ώστε η Κύπρος να μπορέσει να ανθίσει», συμπλήρωσε η Πρόεδρος της Βουλής.
Αναφερόμενη στη συνεισφορά του, είπε πως ήταν «μέγιστη» και κάλυψε ευρύ πεδίο δράσης στην τέχνη, αλλά και στην πολιτική, για να προσθέσει πως «η δράση του τόσο πολύπλευρη, που μοιάζει σαν να μην έζησε μια ζωή, αλλά πολλές και όλες εξαίσιες».
Επιπροσθέτως, είπε πως «υπήρξε διανοούμενος, στοχαστής, αγωνιστής της αντίστασης κατά του φασισμού και της δικτατορίας, ευφυέστατος συνθέτης, πολιτικός», συμπληρώνοντας ότι «τον συνέλαβαν, τον βασάνισαν, τον φυλάκισαν, τον εξόρισαν, τον λογόκριναν».
Ωστόσο, σύμφωνα με την Πρόεδρο της Βουλής «όλα αυτά, αντί να κάμψουν το πνεύμα του, δυνάμωσαν τον αγώνα του υπέρ της δημοκρατίας και υπέρ των αδυνάτων και αντί να καταφέρουν να τον σιγάσουν, τον μεγέθυναν».
«Τα τραγούδια του σιγοτραγουδήθηκαν σε φυλακές και κρατητήρια, ταξίδεψαν στην εξορία, τα είπαν κρυφά και παράνομα αντιστασιακές καρδιές και τέλος, σαν ορμητικός χείμαρρος, βροντοφωνάχτηκαν σε πορείες και διαδηλώσεις για την ειρήνη, την ελευθερία και το δίκαιο των λαών. Το έργο του ξεπέρασε τα ελληνικά όρια και σύνορα και κάλυψε την οικουμένη. Έγινε σημείο αναφοράς μιας ολόκληρης εποχής. Το έργο του, μοναδικά διαχρονικό, ξεπερνά τα όρια του χρόνου και θα εμποτίζει εσαεί τις νέες γενιές με πνεύμα ελληνικό, αδάμαστο και ελεύθερο», ανέφερε καταληκτικά.
Πηγή: ΚΥΠΕ
