Το Ανώτατο Δικαστήριο εξέδωσε απόφαση στην ποινική έφεση Αρ. 215/2016, AHMET MAZID ν. ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ.
Ο κατηγορούμενος-εφεσείων αντιμετώπισε, ενώπιον του Κακουργιοδικείου τις εξής κατηγορίες:
(α) 17 κατηγορίες για βιασμό, κατά παράβαση των άρθρων 144 και 145 του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154 (κατηγορίες 1-15, 48 και 49),
(β) 4 κατηγορίες για διαφθορά νεαρής γυναίκας κάτω των 13 χρόνων, κατά παράβαση του άρθρου 153(1) του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154 (κατηγορίες 16-18, 50 και 51),
(γ) 11 κατηγορίες για διαφθορά νεαρής γυναίκας ηλικίας 13 χρόνων και κάτω των 17 χρόνων, κατά παράβαση του άρθρου 154 του Κεφ. 154 (κατηγορίες 19-30),
(δ) 14 κατηγορίες για σεξουαλική εκμετάλλευση παιδιού, κατά παράβαση των άρθρων 2, 3, 4, 10 και 17 του περί της Καταπολέμησης της Εμπορίας και της Εκμετάλλευσης Προσώπων και της Προστασίας των Θυμάτων Νόμου του 2007 (Ν 87(Ι)/2007) (κατηγορίες 31, 32-43, 52 και 53), και 3
(ε) 4 κατηγορίες για σεξουαλική κακοποίηση παιδιού, κατά παράβαση του άρθρου 6(4) του Μέρους ΙΙ του περί της Πρόληψης και της Καταπολέμησης της Σεξουαλικής Κακοποίησης, της Σεξουαλικής Εκμετάλλευσης Παιδιών και της Παιδικής Πορνογραφίας Νόμου του 2014 (Ν 91(Ι)/14) (κατηγορίες 44-47).
Το Κακουργιοδικείο, μετά από μακρά ακροαματική διαδικασία, βρήκε ένοχο τον κατηγορούμενο-εφεσείοντα σε όλες τις προαναφερόμενες κατηγορίες, πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας και του επέβαλε συντρέχουσες ποινές φυλάκισης, η ανώτερη των οποίων η ποινή φυλάκισης 13 ετών.
Ο κατηγορούμενος υπέβαλε έφεση σχετικά με την επιβληθείσα ποινή, την αξιοπιστία της παραπονούμενης ως μάρτυρος, την απόδειξη των κατηγοριών του βιασμού και για την κατ΄ ισχυρισμό παράλειψη του πρωτόδικου δικαστηρίου να λάβει υπόψιν του τις ουσιώδεις αντιφάσεις της μαρτυρίας της παραπονούμενης σε σχέση με τη μαρτυρία της μητέρας της.
Το Ανώτατο έκρινε ότι όλοι οι λόγοι της έφεσης είναι αβάσιμοι και την απέρριψε.
Διαβάστε την απόφαση
