“Oρισμένα άρθρα, μέσα στο σύστημα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τα οποία θεσπίζουν αξιακά απόλυτες απαγορεύσεις, στις οποίες δεν είναι ανεκτή η παραμικρή εξαίρεση, δεν θα πρέπει να ερμηνεύονται και να προσεγγίζονται ως απόλυτα δικαιώματα”, αναφέρει σε άρθρο της, η δικηγόρος Χρίστια Μίτλεττον.
Στο άρθρο, επεξηγεί τη διαφορά που υπάρχει μεταξύ των διατάξεων που προβλέπουν απόλυτα δικαιώματα (που δεν επιδέχονται περιορισμούς) και αρχίζουν συνήθως με το “καθένας έχει το δικαίωμα να” ή παρεμφερείς εκφράσεις με τις διατάξεις που προβλέπουν απόλυτες απαγορεύσεις (που δεν επιδέχονται εξαιρέσεις) “ουδείς υποβάλλεται σε βασανιστήρια…” Υποστηρίζει δηλαδή, ότι από τις διατάξεις που ρυθμίζουν απόλυτες απαγορεύσεις, δεν μπορούν να εξαχθούν απόλυτα δικαιώματα, παρά μόνο σχετικά.
“Ο συλλογισμός, όμως, με τον οποίο συμφωνώ, ή η διατύπωση καλύτερα, είναι πως, από τη στιγμή που ο λόγος είναι για (όχι ένα αλλά πολλά) εξυπακουόμενα δικαιώματα, που απορρέουν από τις συγκεκριμένες (απόλυτες) απαγορεύσεις, αυτά, ως τέτοια, είναι σχετικά και τούτο είναι θέμα αναγκαστικής ποιότητας (Greer, 2015· Addo & Grief, 1998) (δεν προβλέπονται αυτά άμεσα και απόλυτα). Σε κάθε περίπτωση, όμως, η απολυτότητα απαντά στην απαγόρευση, ακόμα κι αν θέλουμε, υπερθεματίζοντας, να την αποδίδουμε στα δικαιώματα. Μα και αποδίδοντάς την και στα δικαιώματα, θα έπρεπε να ξέρουμε σε ποια ακριβώς δικαιώματα, αν και φρονώ πως η λογική εκτροπή μπορεί να υπάρξει με μόνη αυτή τη μετάθεση της απολυτότητας από την απαγόρευση στο (εξυπακουόμενο) δικαίωμα, ακόμα κι αν αυτό διατυπωθεί κατά τρόπο επακριβώς αντίστοιχο με τη διατύπωση της απαγόρευσης. Αφού κάθε ενέργεια θα προβάλλεται αμέσως ως περιορισμός σε απόλυτο δικαίωμα, κατά τεκμήριο παράνομη, αντί ως ενέργεια που, εάν πληροί ορισμένα πραγματικά κριτήρια, μπορεί και να συνιστά την απαγορευμένη ενέργεια (“deprivation”). Ας αρχίζουμε, λοιπόν, με ποια είναι η απαγορευμένη ενέργεια και ποιο το εννοιλογικό εύρος της, αντί με το ποια και πόσα (εξυπακουόμενα) δικαιώματα απορρέουν από την απαγόρευσή της”, αναφέρει συγκεκριμένα.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στο Justice – Innovations
Δείτε επίσης: Δεν είναι θέμα συνταγματικότητας αλλά εφαρμοσιμότητας