To Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ) έκρινε ότι η εκτέλεση Ευρωπαϊκού Εντάλματος Σύλληψης (ΕΕΣ) που εκδόθηκε με σκοπό την εκτέλεση ποινής στερητικής της ελευθερίας “δεν μπορεί να απορρίπτεται, όταν το ενδιαφερόμενο πρόσωπο παρεμπόδισε την αυτοπρόσωπη κλήτευσή του και δεν εμφανίστηκε αυτοπροσώπως στην δίκη λόγω της φυγής του στο κράτος μέλος εκτέλεσης, μόνο για τον λόγο ότι το κράτος μέλος έκδοσης δεν διασφάλισε ότι θα είναι σεβαστό το δικαίωμα σε νέα δίκη αυτού του προσώπου”. Σύμφωνα με το ΔΕΕ “αυτό δεν αλλάζει το γεγονός ότι το κράτος μέλος έκδοσης πρέπει να σέβεται τις διατάξεις του δικαίου της Ένωσης που εγγυώνται το δικαίωμα σε νέα δίκη”.
Το ΔΕΕ απεφάνθη εξετάζοντας ερώτημα του Hanseatisches Oberlandesgericht Hamburg (Ανώτερο χανσεατικό περιφερειακό δικαστήριο Αμβούργου, Γερμανία) σχετικά με ΕΕΣ που εξέδωσαν οι ρουμανικές αρχές κατά Ρουμάνου υπηκόου που είχε διαφύγει στη Γερμανία και ο οποίος βαρύνεται με ποινικές διαδικασίες πρωτοδίκως και σε δεύτερο βαθμό και οι οποίες διεξήχθησαν ερήμην του.
Ο Ρουμάνος υπήκοος αντιτάχθηκε στο ΕΕΣ το οποίο ανέλαβε στιςι 28 Μαΐου 2020, το Hanseatisches Oberlandesgericht το περιφερειακό δικαστήριο του Αμβούργου, επικαλούμενος το γεγονός ότι οι ρουμανικές αρχές αρνήθηκαν να εγγυηθούν την επανάληψη των εν λόγω ποινικών διαδικασιών, κάτι που σύμφωνα με τον ίδιο, ήταν ασυμβίβαστο με το δικαίωμα παράστασης των κατηγορουμένων στη δίκη και, σε περίπτωση απουσίας τους, το δικαίωμά τους σε νέα δίκη (οδηγία 2016/343) για την ενίσχυση ορισμένων πτυχών του τεκμηρίου αθωότητας και του δικαιώματος παράστασης του κατηγορουμένου στη δίκη του στο πλαίσιο ποινικής διαδικασίας.
