Η Ολομέλεια της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ υιοθέτησε την Τετάρτη 11/12 δύο Ψηφίσματα για το Δίκαιο της Θάλασσας, το υπ‘αριθμόν A/74/L.22 Ψήφισμα για τους Ωκεανούς και το Δίκαιο της Θάλασσας (Oceans and the law of the sea Resolution) και το υπ‘αριθμόν A/74/L.21 Ψήφισμα για τη βιώσιμη αλιεία (Sustainable fisheries Resolution).
To ψήφισμα για τους Ωκεανούς και το Δίκαιο της Θάλασσας, το οποίο συ- κηδεμόνευσε και η Κυπριακή Δημοκρατία, επαναβεβαιώνει τον καθολικό χαρακτήρα της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS) του 1982 ως το μοναδικό νομικό καθολικό πλαίσιο που διέπει όλες τις δραστηριότητες στις θάλασσες και τους ωκεανούς, και επιδιώκει να προωθήσει την εφαρμογή της Σύμβασης σε ένα ευρύ πεδίο θεμάτων που περιλαμβάνει την ειρηνική επίλυση διαφορών, την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος, τις επιπτώσεις από την κλιματική αλλαγή και την άνοδο της στάθμης της θάλασσας καθώς και θέματα θαλάσσιας βιοποικιλότητας σε περιοχές πέραν της εθνικής δικαιοδοσίας.
Το Ψήφισμα για την Βιώσιμη αλιεία αναφέρεται σε θέματα εφαρμογής της Συμφωνίας για την εφαρμογή των διατάξεων της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας σχετικά με τη διατήρηση και διαχείριση των αλληλο-επικαλυπτόμενων και των άκρως μεταναστευτικών αποθεμάτων ιχθύων του 1995, και εστιάζει σε θέματα που σχετίζονται με την αντιμετώπιση της παράνομης, λαθραίας και άναρχης αλιείας και την επίτευξη της αειφόρου ανάπτυξης.
Το Ψήφισμα για τους Ωκεανούς και το Δίκαιο της Θάλασσας υιοθετήθηκε με συντριπτική πλειοψηφία από την Γενική Συνέλευση, μετά από ψηφοφορία που ζήτησε η Τουρκία (με 135 κράτη να ψηφίζουν υπέρ, 1 εναντίον (Τουρκία), και 3 αποχές (Κολομβία, Ελ Σαλβαδόρ, Βενεζουέλα).
Ο Μόνιμος Αντιπρόσωπος της Κυπριακής Δημοκρατίας στον ΟΗΕ, Πρέσβης Ανδρέας Μαυρογιάννης, ασκώντας το δικαίωμα της Επεξήγησης Ψήφου, λαμβάνοντας τον λόγο στη Γενική Συνέλευση δήλωσε ότι το αίτημα για πραγματοποίηση ψηφοφορίας επί του Ψηφίσματος, και όχι υιοθέτηση του με ομοφωνία ως αναμενόταν, αποτελεί μια προσπάθεια αμφισβήτησης της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας, η ακεραιότητα της οποίας αποτελεί συλλογική ευθύνη όλων των κρατών.
Επιπρόσθετα, είπε ότι κανένα κράτος δεν πρέπει να συνεχίσει να απαιτεί ειδική μεταχείριση ή να αρνείται τα δικαιώματα άλλων κρατών, όπως νησιωτικών κρατών ή κρατών που απαρτίζονται από νησιά.
Ο κ. Μαυρογιάννης δήλωσε επίσης ότι καμία χώρα δεν μπορεί να εγείρει παράλογες θαλάσσιες αξιώσεις μέσω της επίδειξης ισχύος αντί των καθιερωμένων κανόνων του διεθνούς δικαίου και ότι κανένα κράτος δεν πρέπει να συνομολογεί αμφίβολες διμερείς συμφωνίες που αντιβαίνουν στη Σύμβαση με σκοπό τη δημιουργία τετελεσμένων που αντανακλούν τη δική τους στρεβλωμένη αντίληψη περί διεθνούς δικαίου. Τέτοιες διευθετήσεις δεν έχουν καμία νομική ισχύ και ούτε επηρεάζουν το καθεστώς της Σύμβασης ως του μοναδικού καθολικού νομικού πλαισίου για την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών, κατέληξε ο κ. Μαυρογιάννης.
Πηγή: Γραφείο Τύπου και Πληροφοριών
