Η Δ.22 αποτελεί ένα θεσμό βοηθητικό κυρίως για τους Εναγόμενους, καθώς έχουν το δικαίωμα σε οποιοδήποτε στάδιο της δίκης να καταθέσουν στο Δικαστήριο χρήματα για ικανοποίηση μίας ή περισσοτέρων αιτιών αγωγής. Πρόκειται για μια εφαρμογή πολύ λειτουργική και χρήσιμη εφόσον αυτό το οποίο στην ουσία γίνεται είναι μια πρόταση διευθέτησης ή/και επίτευξη συμβιβασμού τόσο για τους διαδίκους όσο και για το Δικαστήριο καθώς μ᾽ αυτό τον τρόπο αφενός εξοικονομείται πολύτιμος χρόνος και αφετέρου μειώνονται τα δικηγορικά έξοδα. Η Δ.22 καλύπτει τις περιπτώσεις αγωγής, ανταπαίτησης, συνεναγομένου καθώς επίσης και του τριτοδιαδίκου. Ακόμη, πρόκειται για ένα πολύ καλό κίνητρο για τους δικηγόρους οι οποίοι επιθυμούν να διευθέτησουν την υπόθεση εάν αφορά χρέος ή αποζημιώσεις και να εξηγήσουν στον εκάστοτε πελάτη τους τις πιθανότητες επιτυχίας για πρόωθηση ή μη της αγωγής.
Η ειδοποίηση του Εναγόμενου προς τον Ενάγοντα γίνεται σύμφωνα με τον Τύπο 14 και χρειάζεται να αναφέρεται εάν ο Εναγόμενος αποδέχεται ή όχι την ευθύνη ως προς κάθε μία αιτία αγωγής. Στον Τύπο 14 ο Εναγόμενος οφείλει να αναγράψει το ποσό που καταβάλλεται και αντίστοιχα καθορίζεται η απαίτηση του Ενάγοντα σε σχέση με την πληρωμή. Σε περίπτωση όπου ο Ενάγοντας συμφωνεί με την ειδοποίηση του Εναγόμενου τότε υπάρχει προθεσμία εντός 4 ημερών από την παραλαβή αυτής να ειδοποιήσει τον Εναγόμενο βάσει του Τύπου 16 για την αποδοχή ολόκληρου του ποσού ή για ικανοποίηση συγκεκριμένης αιτίας αγωγής ή εντός της ίδιας πιο πάνω προθεσμίας θα πρέπει ο Ενάγοντας να ενημερώσει για την παραλαβή της ειδοποίησης. Ανάλογα αν υπάρχουν περισσότερες καταθέσεις, η προθεσμία ειδοποίησης επεκτείνεται στις 10 μέρες από την τελευταία πληρωμή στο Δικαστήριο. Όταν κατατεθεί ο Τύπος 14, στη συνέχεια ο Πρωτοκολλητής εφοδιάζει με πιστοποιητικό πληρωμής βάσει του Τύπου 15.
Περαιτέρω, ο Ενάγων δικαιούται να παραλάβει τα ποσά που καταβλήθηκαν στο Δικαστήριο μετά την πάροδο 4 ή 10 ημερών από την αποδοχή ως αναφέρεται πιο πάνω. Αν δεν γίνει αποδοχή του ποσού, αυτό παραμένει στο Δικαστήριο και μόνο με διάταγμα Δικαστηρίου μπορεί να δοθεί. Αυτά τα ποσά καταβάλλονται είτε στους ίδιους τους Ενάγοντες είτε στους εξουσιοδοτημένους Δικηγόρους τους είτε εφόσον πρόκειται για ανήλικα ή διανοητικά καθυστερημένα πρόσωπα πληρώνονται μόνο μετά από οδηγίες του Δικαστηρίου στον πλησιέστερο συγγενή τους ή το δικηγόρο τους ή στους ίδιους.
Ο Εναγόμενος μ᾽ αυτό το μέσο επωφελείται διότι εάν αναγνωρίζει ότι οφείλει κάποιο ποσό στον Ενάγοντα, μπορεί να το χρησιμοποιήσει έτσι ώστε η συγκεκριμένη αιτία αγωγής να ανασταλεί και τα έξοδα θα περιοριστούν μέχρι το στάδιο κατά το οποίο κατατέθηκαν τα χρήματα στο Δικαστήριο. Αυτό σημαίνει ότι ο Ενάγων δεν μπορεί να επανέλθει με άλλη αγωγή για την ίδια αιτία. Σ᾽ αντίθετη περίπτωση όταν ο Εναγόμενος καταβάλει το ποσό και ο Ενάγοντας δεν το αποδεκτεί με συνέπεια τη συνέχιση κανονικά της αγωγής, ελπίζοντας για μεγαλύτερο ποσό και το Δικαστήριο επιδικάσει το ίδιο ή μικρότερο ποσό απ᾽ αυτό που καταβλήθηκε στο Δικαστήριο τότε ο Ενάγων καταδικάζεται στα έξοδα της αγωγής τα οποία προέκυψαν από τη στιγμή που αυτός έλαβε την ειδοποίηση της πληρωμής του Εναγομένου και δικαιούται τα έξοδα μέχρι το σημείο όπου ο Εναγόμενος καταχώρησε τα χρημάτα στο Δικαστήριο. Εάν όμως το Δικαστήριο επιδικάσει μεγαλύτερο ποσό απ᾽ αυτό που πλήρωσε ο Εναγόμενος και ο Ενάγοντας δεν το αποδέκτηκε τότε ο τελευταίος δικαιούται τα έξοδα στο σύνολο τους. Ανακύπτει εντούτοις το θέμα ως προς τα έξοδα όταν υπάρχουν περισσότερες αιτίες αγωγής όπου εναπόκειται στη διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου.
Η Δ.22 έχει εφαρμογή μέχρι το σημείο πριν να εκδοθεί απόφαση από το Δικαστήριο. Όταν εκδοθεί απόφαση δεν δύναται μετά να καταχωρηθεί ειδοποίηση πληρωμής. Επιπρόσθετα, σύμφωνα με τη Δ.22 Θ.3 (5) σε συνδυασμό με το Θεσμό 7 δεν μπορεί να επικαλεστεί η καταβολή ποσού στο Δικαστήριο εκτός εάν η υπεράσπιση είχε κάνει προσφορά πριν την καταχώρηση της αγωγής ή έγινε απολογία σύμφωνα με το άρθρο της μείωσης αποζημίωσης για δυσφήμιση (άρθρο 23 Κεφ.148) όπου αναφέρεται στα δικόγραφα αλλά το Δικαστήριο είναι το μόνο αρμόδιο να αποφασίσει για την ευθύνη και τις αποζημιώσεις όμως η καταβολή ποσού στο Δικαστήριο θα ληφθεί υπόψιν όσον αφορά τον υπολογισμό των εξόδων.
Καταλήγοντας, είναι μία μέθοδος χρήσιμη στην πράξη και σύγχρονη, πράγμα το οποίο χρειαζόμαστε στις μέρες μας λύνοντας τις διαφορές σε αρκετά πρώιμο στάδιο της δίκης.
