Το αποτέλεσμα των εκλογών της 31ης Μαρτίου 2024 στην Τουρκία για την τοπική αυτοδιοίκηση κατέδειξε, για πρώτη φορά μετά από 20 και πλέον χρόνια την πτώση του κυβερνώντος κόμματος ΑΚΡ του Ερντογάν από την πρώτη θέση και την άνοδο του αντιπολιτευτικού κόμματος CHP στην θέση αυτή. Προφανώς, το αποτέλεσμα για τον Τούρκο Πρόεδρο δεν είναι καθόλου το επιθυμητό και η ανάγνωσή του, εν πρώτοις καταδεικνύει μια αλλαγή, κατά το μάλλον ή ήττον, στο πολιτικό σκηνικό της Τουρκίας, χωρίς, φυσικά, αυτό να σημαίνει ότι επίκεινται, στο άμεσο μέλλον, σημαντικές αλλαγές.
Από τα πλέον σημαντικά κρατούμενα των εκλογών είναι, πέραν του γεγονότος ότι το ΑΚΡ είναι πλέον το δεύτερο κόμμα, ότι ο Δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης, Εκρέμ Ιμάμογλου, διατήρησε την θέση του και αναδεικνύεται σε ένα από τους βασικότερους αντιπάλους του Τούρκου Προέδρου στον αγώνα διαδοχής, που έχει ακόμη, φυσικά, αρκετή διαδρομή να καλύψει, όπως τόνισε και ο Ερντογάν μιλώντας μετά τα αποτελέσματα. Και στους άλλους, όμως, μεγάλους Δήμους, αυτούς της Άγκυρας και της Σμύρνης, οι υποψήφιοι που στήριξε το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα CHP, κέρδισαν, με σημαντική μάλιστα διαφορά από τους αντιπάλους του που στηρίχθηκαν από το κυβερνών ΑΚΡ, με το CHP συνολικά να κερδίζει 36 δήμους από τις 81 επαρχίες της Τουρκίας, νικώντας μάλιστα σε δήμους και επαρχίες που θεωρούνται προπύργια του κόμματος του Ερντογάν.
Ο Ερντογάν αναφέρθηκε σε μια δημοκρατική διαδικασία, επιλέγοντας να χαμηλώσει τους τόνους και να μετακυλήσει το αποτέλεσμα σε θετικό για την Τουρκία, στοχεύοντας προς το εξωτερικό παρά στο εσωτερικό. Απέκλεισε, δε, το οποιοδήποτε σενάριο για πρόωρες εκλογές, τονίζοντας ότι, τώρα, χωρίς εκλογικές διαδικασίες για τα επόμενα 4 χρόνια, μπορεί να προχωρήσει σταθερά προς την υλοποίηση του προγράμματός του, στέλνοντας μηνύματα ξανά στο εξωτερικό, καθησυχάζοντας τις αγορές που προφανώς ανησυχούν για τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η Τουρκία. Από την άλλη πλευρά ο ηγέτης του CHP τόνισε την αλλαγή του πολιτικού κλίματος που επέφεραν αυτές οι εκλογές, προδιαγράφοντας την επόμενη μέρα για την αντιπολίτευση, που εν πάσει περιπτώσει στις εκλογές της 31ης Μαρτίου δεν κατήλθε ενωμένη αλλά κατακερματισμένη, κάτι που αποτελεί στοίχημα για το μέλλον και ειδικά για τον Ιμάμογλου που κατάφερε να αποκτήσει μεγαλύτερο ποσοστό απ’ ότι λαμβάνει συνήθως το CHP στο οποίο ανήκει, πέραν της κοσμικής βάσης της Κωνσταντινούπολης.
Το μεγαλύτερο στοίχημα, ως απόρροια του αποτελέσματος των εκλογών για την τοπική αυτοδιοίκηση στην Τουρκία είναι κατά πόσον η αντιπολίτευση, και ειδικά το CHP, θα μπορέσουν να κεφαλαιοποιήσουν την αλλαγή που έχει επιφέρει για τις επόμενες γενικές εκλογές την ίδια στιγμή που παρατηρείται μια στροφή προς συντηρητικότερα κόμματα αλλά και του γεγονότος ότι σε αυτές τις εκλογές δεν είχαμε τις συνεργασίες κομμάτων που είχαμε στις γενικές εκλογές του 2023, ούτε, προφανώς, τις διαφωνίες που προέκυψαν τότε μεταξύ τους. Κατά πόσον όντως παρατηρούμε μια γενική στροφή στα πολιτικά δρώμενα της Τουρκίας είναι νωρίς να αποτυπωθεί επαρκώς και οι εξελίξεις που αφορούν τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό της χώρας είναι ικανώς να επαναδιατυπώσουν το πολιτικό της σκηνικό.
