Ο αείμνηστος δικηγόρος Λεύκος Κληρίδης, πρώην Πρόεδρος του Παγκύπριου Δικηγορικού Συλλόγου και πρώην Υπουργός Δικαιοσύνης, απεβίωσε το 2013 και κατά συνέπεια δεν έχει δυνατότητα να εκφράσει σήμερα απόψεις για τη δικαστηριακή μεταρρύθμιση. Εντούτοις, ένα άρθρο του που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Σημερινή στις 17.4.1988 με τίτλο «Τί πρέπει να γίνει με το Ανώτατο Δικαστήριο» παραμένει ιδιαιτέρως επίκαιρο.
«Από αρκετού χρόνου έχει διαφανεί πως το Ανώτατο Δικαστήριο δεν λειτουργεί κανονικά εις τρόπον ώστε να μπορεί ν’ ανταποκριθή με τον όγκο της δικαστικής εργασίας που έχει συσσωρευτεί εδώ και λίγα χρόνια» έγραφε ο Λεύκος Κληρίδης.
Και συνέχιζε:
«Κατά την γνώμη μου, που πηγάζει από τα 45 χρόνια άσκησης του δικηγορικού επαγγέλματος στην Κύπρο, την υπηρεσία μου σαν εκλεγμένου Προέδρου του Παγκυπρίου Δικηγορικού Συλλόγου για 9 χρόνια, σαν Υπουργού Δικαιοσύνης, υπάρχουν δύο λύσεις. Η πρώτη είναι να διορισθούν, χωρίς περαιτέρω καθυστέρηση, τρία νέα μέλη του Ανωτάτου Δικατηρίου και να συνεχίση τις εργασίες του με την τωρινή του μορφή. Παράλληλα οι υποθέσεις Ναυτοδικείου να υπαχθούν στα Επαρχ. Δικαστήρια όπως έχει ήδη γίνη με τις γαμικές διαφορές. Η δεύτερη είναι να επανέλθουμε στο καθεστώς της Ζυρίχης και να επανασυγκροτήσουμε τα δύο Δικαστήρια που υπήρχαν δηλ. το ΑΝΩΤΑΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΚΑΙ ΤΟ ΑΝΩΤΑΤΟ με τις ίδιες αρμοδιότητες που είχαν προηγουμένως όχι όμως με ουδέτερους Προέδρους. Κι αυτή όμως η λύση θα χρειασθή τον διορισμό τριών νέων Δικαστών στο Ανώτατο Δικαστήριον……
Προσωπικά τάσσομαι ανεπιφύλακτα με την δεύτερη λύση γιατί πιστεύω πως:
α) Ο διαχωρισμός είναι πιο πρακτικός και θα φέρη καλύτερα αποτελέσματα.
β) Θα λυθή πιο εύκολα το πρόβλημα της ταχύτερης εκδίκασης των υποθέσεων και στις δύο αρμοδιότητες του Δικαστηρίου.
Βέβαια η ιδεωδέστερη λύση θα ήταν και η ταυτόχρονη συγκρότηση και εγκαθίδρυση Δευτεροβάθμιου Ανωτάτου Δικαστηρίου ή Εφετείου στο οποίο να μπορεί να προσφεύγουν διάδικοι μετά τις αποφάσεις της πρωτοβάθμιας έφεσης, το θέμα όμως αυτό το αφήνουμε ανοικτό για ευθετώτερο χρόνο…….».
Δεν έχουμε αναπαράγει ολόκληρο το άρθρο του αείμνηστου Λεύκου Κληρίδη, αλλά νομίζουμε πως τα αποσπάσματα που αναπαράγονται εδώ είναι ιδιαιτέρως επίκαιρα. Οι δικαστές του Ανωτάτου Δικαστηρίου έγιναν 13 αντί για 10, ως η πρώτη από τις πιθανές λύσεις που είχε προταθεί από τον Λεύκο Κληρίδη, αλλά τα προβλήματα στη λειτουργία του Ανωτάτου Δικαστηρίου δεν επιλύθηκαν, ως μια υπενθύμιση ότι ο αριθμός των δικαστών δεν επιλύει από μόνος του προβλήματα. Και σήμερα, περισσότερο από τριάντα χρόνια μετά, το Υπουργείο Δικαιοσύνης προκρίνει τη λύση που είχε προτείνει τότε ο Λεύκος Κληρίδης, την δημιουργία δευτεροβάθμιου εφετείου και τον επαναδιαχωρισμό της ανώτατης δικαιοσύνης σε Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο και Ανώτατο Δικαστήριο, όπως είχε γίνει το 1960…
