Ως Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου στην Κύπρο καταδικάζουμε απερίφραστα την προσπάθεια που γίνεται εκ μέρους του ΕΛαΜ και άλλων μελών του κοινοβουλίου που συμπλέουν με αυτή την προσπάθεια για την αλλαγή φιλοσοφίας της πρότασης νόμου που τροποποιά τον Ποινικό Κώδικα ποινικοποιώντας τις «θεραπείες» μεταστροφής/επανόρθωσης.
Συγκεκριμένα, μεταξύ άλλων, γίνεται προσπάθεια για την εισαγωγή στην πρόταση νόμου του ΑΚΕΛ εξαίρεσης από την απαγόρευση όπου υπάρχει συναίνεση στην ψευδοθεραπεία από το άτομο. Εντούτοις, μια τέτοια εξαίρεση αναιρεί πλήρως τη χρησιμότητα αυτή της πρότασης νόμου, εφόσον σχεδόν πάντα, αν όχι πάντα, υπάρχει είτε απευθείας συναίνεση από το άτομο ως ενήλικας είτε από τους γονείς όπου το άτομο είναι ανήλικο και δεν έχει δικαιοπρακτική ικανότητα. Η πεμπτουσία της ποινικοποίησης των «θεραπειών μεταστροφής» είναι το ότι αυτές αποτελούν απάνθρωπη ή/και εξευτελιστική μεταχείριση στην οποία δεν μπορεί να υπάρξει συναίνεση.
Περαιτέρω, το Διεθνές Συμβούλιο Αποκατάστασης Θυμάτων Βασανιστηρίων με επίσημη ανακοίνωση του χαρακτήρισε τις «θεραπείες» μεταστροφής ως βασανιστήριο το 2020. Παράλληλα, το ίδιο έτος, ο Ανεξάρτητος Εμπειρογνώμονας του ΟΗΕ για τον σεξουαλικό προσανατολισμό και ταυτότητα φύλου, Victor Madrigal-Borloz, σε επίσημη έκθεσή του προς το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ χαρακτήρισε τις «θεραπείες» μεταστροφής ως «σκληρή, απάνθρωπη και ταπεινωτική μεταχείριση που εγγενώς παράγουν διακρίσεις» και ότι «ανάλογα με τη σοβαρότητα ή τον σωματικό ή ψυχικό πόνο και ταλαιπωρία που προκαλείται στο θύμα, δύναται να ισοδυναμούν με βασανιστήριο». Συνέστησε, μάλιστα, όπως απαγορευτούν παγκοσμίως. Επίσης, η πιο πρόσφατη ακαδημαϊκή βιβλιογραφία χαρακτηρίζει τις «θεραπείες» μεταστροφής ως δυνητική παράβαση του Άρθρου 3 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (και κατ’ επέκταση του Άρθρου 8 του Συντάγματος της Κυπριακής Δημοκρατίας), οδηγώντας στη θετική υποχρέωση του κράτους να τις απαγορεύσει.
Εντούτοις, διαφαίνεται ότι μερίδα των μελών του κοινοβουλίου είναι πιο απορροφημένη με το να προσπαθεί να ικανοποιήσει εκκλησιαστικούς κύκλους και τις πιο συντηρητικές δυνάμεις της κυπριακής κοινωνίας, αντί να πατάξει και να απαγορεύσει πρακτικές που δεν έχουν καμιά επιστημονική βάση, εδράζονται σε μια ομοφοβική αντίληψη περί του τι είναι αφύσικο ή αμαρτία, αποτελούν βασανιστήρια, ελλοχεύουν κινδύνους για την ψυχική και σωματική υγεία, ιδιαιτέρως των ανηλίκων και η συνέχισή τους αποτελεί ντροπή για μια κατ’ ισχυρισμό δημοκρατική κοινωνία.
Ως Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου στην Κύπρο καλούμε τα μέλη του κοινοβουλίου να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και να μην εγκρίνουν τις επικίνδυνες τροπολογίες που προωθεί το ΕΛαΜ και άλλες συντηρητικές δυνάμεις εντός της Βουλής.
Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου στην Κύπρο
