Με την κατάθεση άλλων δύο μαρτύρων κατηγορίας, του υπεύθυνου αρχείου και του υπεύθυνου λογιστηρίου του Οργανισμού Νεολαίας Κύπρου κατά την περίοδο πρόσληψης του κατηγορούμενου Γιάννη Γιαννάκη, συνεχίστηκε ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας η υπόθεση την Πέμπτη.
Επόμενη δικάσιμος έχει οριστεί η Τετάρτη 16 Ιουλίου, στις 10πμ.
Πρώτος μάρτυρας κατηγορίας στη σημερινή δικάσιμο κλήθηκε να καταθέσει ο Χαράλαμπος Θεοδώρου, υπεύθυνος αρχείου του ΟΝΕΚ από το 1991 μέχρι 1996. Διαβάζοντας την κατάθεση που έδωσε στην αστυνομία για την υπόθεση, ο κ. Θεοδώρου είπε, μεταξύ άλλων, ότι ο ίδιος άνοιξε τον φάκελο προσωπικού του Γιάννη Γιαννάκη, μετά την απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου για πρόσληψή του. Στον φάκελο περιλαμβανόταν το βιογραφικό του κατηγορούμενου με επισυνημμένο το πτυχίο του ως πολιτικός μηχανικός από το Πανεπιστήμιο του Σαν Ντιέγκο. Τα δύο έγγραφα είχαν σφραγίδα παραλαβής ημερομηνία 10 Φεβρουαρίου, 1995.
Αντίθετα, απαντώντας σε ερώτηση της εκπροσώπου της Κατηγορούσας Αρχής Μαρίνας Μασούρα, αφού επιθεώρησε τον φάκελο προσωπικού του κατηγορούμενου, είπε ότι εκτός των παραπάνω υπήρχαν άλλα δύο έγγραφα για αίτηση εργασίας που είχαν υποβληθεί από τον κ. Γιαννάκη, με σφραγίδα παραλαβής 9 Μαρτίου, 1995.
Στο πλαίσιο της κατάθεσής του στην αστυνομία, ο κ. Θεοδώρου είχε δηλώσει ότι ο κ. Γιαννάκη συμμετείχε ως εκπρόσωπος της ΝΕΔΗΣΥ στο συμβούλιο του ΟΝΕΚ. Κατά την αντεξέταση, ο συνήγορος υπεράσπισης, Πέτρος Σταύρου, του υπέβαλε ότι ουδέποτε συμμετείχε στο ΔΣ του ΟΝΕΚ ο Γιάννης Γιαννάκη, με τον μάρτυρα να σημειώνει ότι «είπα αυτό που δεν με απατούσε η μνήμη μου. Δεν λάμβανα μέρος στις συνεδριάσεις του ΔΣ του ΟΝΕΚ. Έβλεπα τα άτομα που ήταν εκεί».
Ο κ. Σταύρου ρώτησε, ακόμα, για ποιο λόγο η σφραγίδα παραλαβής του βιογραφικού και του πτυχίου είχαν ημερομηνία 10 Φεβρουαρίου, 1995, ενώ η αίτηση πρόσληψης υποβλήθηκε ένα μήνα μετά στις 9 Μαρτίου, 1995, με τον μάρτυρα να απαντά «δεν γνωρίζω» και ότι ο ίδιος πήρε οδηγίες για να ανοίξει τον φάκελο προσωπικού με τα έγγραφα. «Το ΔΣ πρέπει να είχε αποφασίσει ότι ο κ. Γιαννάκη προσλαμβάνεται ως λειτουργός στα κέντρα νεότητας με αποτέλεσμα να ανοιχθεί προσωπικός φάκελος. Τον άνοιξα σύμφωνα με τα στοιχεία που μου έδωσαν. Τα πρώτα στοιχεία που πήρα ήταν το πτυχίο και το βιογραφικό του», είπε.
Σημείωσε ότι όταν υποβάλλονται οι αιτήσεις μπαίνουν σε έναν γενικό φάκελο όλων των υποψηφίων και ο φάκελος προσωπικού ανοίγεται όταν προσληφθεί το πρόσωπο, σύμφωνα με τα προσόντα που εξετάστηκαν από το ΔΣ.
«Όταν ανοίξατε τον φάκελο δεν είχατε την αίτηση. Ανοίξατε τον φάκελο στις 10 Φεβρουαρίου, 1995. Άρα τότε είχατε μόνο βιογραφικό. Την αίτηση την πήρατε ένα μήνα μετά. Μας είπατε ότι αποφάσισε το ΔΣ ότι θα προσλάβει τον Γιαννάκη και μετά θα ανοίξει τον φάκελο. Άρα κατά τη 10η Φεβρουαρίου, 1995 είχε αποφασιστεί η πρόσληψη του και γι’ αυτό ανοίξατε φάκελο», υπέβαλε ο κ. Σταύρου.
Η κ. Μασούρα ρώτησε τον μάρτυρα αν γνωρίζει πότε έγινε η πρόσληψη Γιαννάκη, με τον ίδιο να απαντά αρνητικά.
Επόμενος μάρτυρας κατηγορίας κατέθεσε ο Ανδρέας Κωνσταντίνου, λογιστικός λειτουργός του Γενικού Λογιστηρίου, που μεταξύ 1990-2000 ήταν τοποθετημένος στον ΟΝΕΚ για εκτέλεση λογιστικών εργασιών. Διαβάζοντας την κατάθεση που έδωσε στην αστυνομία, είπε, μεταξύ άλλων, ότι γνώρισε τον Γιάννη Γιαννάκη το 1996 κατά την πρόσληψη του στον ΟΝΕΚ ως συνεργάτης στα κέντρα νεότητας. Απασχολείτο με μερική απασχόληση συνολικά 30 ώρες τον μήνα και ακολούθως με πλήρη απασχόληση στο πρόγραμμα «Νεολαία για την Ευρώπη».
Ο ίδιος, είπε, δεν είχε ανάμιξη στην αξιολόγηση των προσόντων του ή στον καθορισμό των καθηκόντων του, αλλά παρευρισκόταν στις συνεδριάσεις του ΔΣ που εξεταζόταν η υλοποίηση έργων. Επιβεβαίωσε, στην κατάθεσή του στην αστυνομία, τα πρακτικά του ΔΣ ημερομηνίας 16 Μαΐου, 1996 με την απόφαση του τότε ΔΣ υπό τον Μάνθο Μαυρομμάτη για πρόσληψη του κατηγορούμενου ως συνεργάτη στα κέντρα νεότητας, σημειώνοντας ότι ήταν και ο ίδιος παρών στη συνεδρίαση.
Σημείωσε, επίσης, ότι μέχρι τον Δεκέμβιριο του 1999 το καθεστώς του κ. Γιαννάκη ως συνεργάτη και ο τρόπος πληρωμής του ήταν ο ίδιος, με τη μόνη διαφοροποίηση να βρίσκεται στα ποσά που λάμβανε, τα οποία αυξάνονταν χρόνο με χρόνο, αναλόγως των αποφάσεων του ΔΣ.
Κληθείς από την κ. Μασούρα να εξηγήσει πώς γινόταν η πληρωμή όσων εργάζονταν με αγορά υπηρεσιών, είπε ότι κάθε τέλος μήνα έβγαινε τιμολόγιο από τους ιδίους τους πάροχους αγοράς υπηρεσιών, το οποίο υποβαλλόταν στο λογιστήριο με αποδεικτικά και υπογραφή του άμεσα προϊστάμενου. «Ετοίμαζα το δελτίο πληρωμής ΓΛ2 με τα ανάλογα δικαιολογητικά. Υπογραφόταν από εμένα και δινόταν στα άτομα με αγορά υπηρεσιών να παν στους κεντρικούς ταμίες του Γενικού Λογιστηρίου να τα πάρουν σε μετρητά. Αν δεν μπορούσαν, εκδιδόταν το ισάξιο ποσό σε επιταγή και ταχυδρομούταν στους δικαιούχους».
Κληθείς να αναγνωρίσει συγκεκριμένα έγγραφα, κατατεθειμένα ως τεκμήρια, είπε ότι αυτά περιλάμβαναν το πιστοποιητικό ασφάλισης του οχήματος του Γιάννη Γιαννάκη, καθώς αυτός πληρωνόταν οδοιπορικά, προκειμένου να επιθεωρεί τα κέντρα νεότητας. Επιπλέον, υπήρχε έντυπο που αφορούσε την ετήσια άδεια του κ. Γιαννάκη, το οποίο υποβαλλόταν από τον ίδιο στο Υπουργείο Εργασίας για να πληρωθεί αναλογία της άδειάς του, γιατί με την πληρωμή ο ΟΝΕΚ συνείσφερε ένα ποσό. «Υπογράφτηκε από εμένα και υποβλήθηκε στις Κοινωνικές Ασφαλίσεις για να τον πληρώσουν την άδεια που δικαιούταν», ανέφερε ο κ. Κωνσταντίνου.
Επιπλέον, στα έγγραφα περιλαμβανόταν η επιστολή προς τον Γιάννη Γιαννάκη για πρόσληψη από την 1η Φεβρουαρίου, 1997 μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου, 1997, πάνω στην οποία ο μάρτυρας είπε ότι σημείωνε τις πληρωμές που είχε κάνει. Άλλα αποδεικτικά των πληρωμών φυλάγονταν στο λογιστήριο, όχι στον προσωπικό φάκελο, είπε, με το ποσό να ανέρχεται στις 625 ΛΚ. Όπως είπε, τα δελτία πληρωμής που κρατούνταν στους φακέλους του λογιστηρίου έπρεπε να διατηρούνται για τουλάχιστον 5 χρόνια. «Στα 10 χρόνια που ήμουν εκεί δεν τα κατέστρεψα, πιθανώς να καταστράφηκαν μετά», ανέφερε.
Επιπλέον, στον φάκελο υπήρχε και η πρώτη απόδειξη πληρωμής του Γιάννη Γιαννάκη στις Κοινωνικές Ασφαλίσεις, την οποία είχε ζητήσει ο ΟΝΕΚ, αφού ο κ. Γιαννάκη είχε προσληφθεί με καθεστώς αγοράς υπηρεσιών και έπρεπε να είναι γραμμένος στις Κοινωνικές Ασφαλίσεις, όπως είπε.
Ακόμα, υπήρχε το έγγραφο απόφασης του ΔΣ για ανανέωση του συμβολαίου του για την περίοδο 1998-1999, το οποίο κοινοποιήθηκε στο λογιστήριο.
Κατά την αντεξέταση, ο κ. Σταύρου ρώτησε τον μάρτυρα αν όσα ανέφερε σχετικά με τις πληρωμές, τα οδοιπορικά, τις κοινωνικές ασφαλίσεις κ.λπ. ίσχυαν για όλους τους εργαζόμενους, με τον μάρτυρα να απαντά θετικά, σημειώνοντας ότι αυτή ήταν η πρακτική του Γενικού Λογιστηρίου για όλη την κυβέρνηση.
Ο κ. Σταύρου ρώτησε, επίσης, αν ο μάρτυρας είχε ένδειξη ή λόγο να πιστεύει ότι ο κατηγορούμενος δεν παρείχε τις υπηρεσίες για τις οποίες πληρωνόταν, με τον μάρτυρα να απαντά αρνητικά και να σημειώνει ότι υπήρχε αρμόδιος λειτουργός που το έλεγχε αυτό.
πηγή: ΚΥΠΕ
