“Σε περίπτωση περισσότερων συμβάσεων εργασίας με τον ίδιο εργοδότη η ελάχιστη περίοδος ημερήσιας ανάπαυσης εφαρμόζεται στις συμβάσεις θεωρούμενες στο σύνολό τους και όχι σε καθεμία χωριστά”, έκρινε σήμερα το Δικαστήριο της ΕΕ, εξετάζοντας υπόθεση που του παρέπεμψε το Tribunalul Bucureşti (πολυμελές πρωτοδικείο Βουκουρεστίου).
Συγκεκριμένα το ΔΕΕ υπενθυμίζει ότι “το δικαίωμα κάθε εργαζομένου σε περιορισμό της μέγιστης διάρκειας της εργασίας και σε ημερήσιες, μεταξύ άλλων, περιόδους ανάπαυσης δεν συνιστά απλώς ιδιαίτερης σημασίας κανόνα του κοινωνικού δικαίου της Ένωσης, αλλά έχει και ρητώς κατοχυρωθεί στον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης”.
Το ΔΕΕ επισημαίνει ότι “η οδηγία για τον χρόνο εργασίας ορίζει ως χρόνο εργασίας κάθε περίοδο κατά τη διάρκεια της οποίας ο εργαζόμενος ευρίσκεται στην εργασία, στη διάθεση του εργοδότη και ασκεί τη δραστηριότητα ή τα καθήκοντά του”.
Το ΔΕΕ εξηγεί ότι η οδηγία επιβάλλει στα κράτη μέλη “την υποχρέωση να θεσπίζουν τα αναγκαία μέτρα ώστε κάθε εργαζόμενος να διαθέτει, ανά εικοσιτετράωρο, περίοδο ανάπαυσης ελάχιστης διάρκειας ένδεκα συναπτών ωρών.
Εξάλλου, ως περίοδος ανάπαυσης ορίζεται κάθε περίοδος που δεν είναι χρόνος εργασίας”.
Επομένως κατά το ΔΕΕ, “η περίοδος ανάπαυσης και ο χρόνος εργασίας είναι έννοιες οι οποίες αποκλείουν η μία την άλλη και η οδηγία για τον χρόνο εργασίας δεν προβλέπει κάποια ενδιάμεση κατηγορία μεταξύ περιόδου εργασίας και περιόδου ανάπαυσης”.
“Πλην όμως, δεν είναι δυνατόν να τηρηθεί η απαίτηση της οδηγίας για τον χρόνο εργασίας κατά την οποία κάθε εργαζόμενος δικαιούται καθημερινά ανάπαυση διάρκειας ένδεκα τουλάχιστον συναπτών ωρών, αν αυτές οι περίοδοι ανάπαυσης εξετάζονται χωριστά για κάθε μία σύμβαση που συνδέει τον εργαζόμενο με τον εργοδότη του”, κρίνει το ΔΕΕ και ζητά όπως οι συμβάσεις εργασίας που συνάπτει ένας εργαζόμενος με τον εργοδότη εξετάζονται από κοινού.
“Η ερμηνεία αυτή επιβεβαιώνεται επίσης από τον σκοπό της οδηγίας, ο οποίος συνίσταται στον καθορισμό των στοιχειωδών προδιαγραφών για τη βελτίωση των συνθηκών διαβιώσεως και εργασίας των εργαζομένων διά της προσεγγίσεως των εθνικών διατάξεων, ιδίως όσον αφορά τη διάρκεια του χρόνου εργασίας”, τονίζει το ΔΕΕ.
“Ο σκοπός αυτός κατατείνει στην εξασφάλιση καλύτερης προστασίας της ασφάλειας και της υγείας των εργαζομένων, μέσω της κατοχύρωσης κατώτατων περιόδων ανάπαυσης, ειδικότερα δε ημερήσιας ανάπαυσης”, καταλήγει.
Πηγή : ΚΥΠΕ
