“Όταν σε μια χώρα όπως τη δική μας, η δικαστική εξουσία λειτουργεί εντελώς ανεξέλεγκτα, το αποτέλεσμα της εξίσωσης, είναι το απόλυτο χάος. Η απουσία μηχανισμών ελέγχου, οδηγεί μονόδρομα στην αυθαιρεσία (δηλαδή οι δικαστές κάνουν πλέον ότι νομίζουν αντί εκείνων που λέει ο Νόμος) και η αυθαιρεσία, οδηγεί με την σειρά της, στην ανομία και στην αδικία. Όταν δε η ίδια η Δικαιοσύνη, φτάνει σε σημείο να παρανομεί ή και να αδικεί τους πολίτες της χώρας, έπεται αυτονόητα η απαξίωση της, μα και η κατάρρευση κάθε έννοιας Κράτους Δικαίου”, αναφέρει ο δικηγόρος Ευάγγελος Πουργουρίδης σε άρθρο του στη Δεξαμενή Νομικής Σκέψης “Κράτος Δικαίου”, στο οποίο αναλύει την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου επί της Ποινικής Έφεσης 266/18 Δημοκρατία v. Σταυρινού.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ.
