Αφορμή για τη συγγραφή του παρόντος αποτέλεσαν κάποια περιστατικά τα οποία ήλθαν στην αντίληψή μου εντός των δικαστικών αιθουσών, τα οποία με προβλημάτισαν εντόνως και συν άλλων με έκαναν από το μικρό βήμα που μου δίνεται να θέσω στη δημόσια σφαίρα την άποψη πως είναι ορθό να εξεταστεί (σοβαρά πλέον) το ισχύον πλαίσιο με σκοπό την εισαγωγή της μαγνητοσκόπησης των δικασίμων (ιδίως ακροάσεων) και να γίνουν προς τούτο όλες οι αναγκαίες αλλαγές.
Σήμερα ο μόνος οδηγός για τα διαμειφθέντα στη δίκη είναι τα πρακτικά που διατηρούνται κατά τη δίκη (xxxxx ν. xxxxx, Έφεση Αρ. 16/2017, 24/4/2019, ECLI:CY:DOD:2019:6 και προηγούμενες), πλείστες φορές με σύστημα στενοτύπησηςεφόσον γίνουν οι απαραίτητες διευθετήσειςκαι σε λιγότερες περιπτώσεις με σύστημα στενογράφησης.«[Μ]όνο στις πιο εξαιρετικές περιπτώσεις» το Δικαστήριο δύναται να λάβει υπόψη οτιδήποτε άλλο εκτός πρακτικού (Shacolas v. Universal (1984) 1 C.L.R. 47). Σε περίπτωση διαφωνίας επί του περιεχομένου του πρακτικού, πρέπει να γίνει αίτηση ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου από τον αιτητή για την τροποποίησή του (Μορφίτης ν. Δήμου Λεμεσού (2002) 2 Α.Α.Δ. 375), διαδικασία που αφ’ εαυτής μαρτυρεί το διαβλητό της. Αναφέρομαι mutatismutandis στα λεγόμενα του έντιμου τότε ΠΕΔ Παμπαλλή στην Κυπριακής Τραπέζης Αναπτύξεως Λτδ ν. APAK AGRO INDUSTRIES LTD κ.α., 2543/91 και 1402/92, 30.3.2006: «Η παρείσφρηση εξωγενών στοιχείων ή περιστατικών έξω από τα πρακτικά, θα καθιστούσε την εφετειακή δικαιοδοσία προβληματική, τόνισε το Εφετείο στην υπόθεση Α/φοί Αναστασίου ν. Μυλωνά (1997) 1 Α.Α.Δ. 1280 στη σελίδα 1282. Εγώ θα πρόσθετα και επικίνδυνη, υποκείμενη σε κάθε είδους παρεμβατική ενέργεια από πλευράς διαδίκων. Η «τεχνολογία» δεν πρέπει να βρίσκεται ανεξέλεγκτα στα χέρια διάδικων που στα σκοτεινά, παρανόμως και χωρίς διαφανείς διαδικασίες, μετέρχονται μεθόδους που στόχο έχουν τη φίμωση. Παράλληλα δεν υπόκεινται σε σωστό έλεγχο, η δε λειτουργία τους παραμένει ανεξέλεγκτη με αποτύπωση και καταγραφή που δεν μπορεί να επιτραπεί να χρησιμοποιείται.».Το πρόσωπο που έχει παράπονο για το περιεχόμενο του πρακτικού θα πρέπει να κάνει αίτηση προς το Δικαστήριο για διόρθωση και, ακόμα και εάν απαλείψουμε κάθε καχυποψία, το ανθρώπινο σφάλμα ελλοχεύει. Είναι ιδιαίτερα οξύμωρο που τα πρακτικά (παρά τη σημασία που έχουν) διορθώνονται κατά τον πιο πάνω τρόπο, ο οποίος, εν παρόδω, στο δοσμένο σύστημα, είναι ομολογώ και ο μόνος που μπορεί να υπάρξει για την εξέταση ισχυριζόμενων σφαλμάτων και τη διόρθωσή τους.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο ΕΔΩ.
