Όταν γεννιέται ένα παιδί δεν έχει τις απαραίτητες γνώσεις για να διαβιώσει μόνο του αλλά αναμένεται από αυτούς που του έδωσαν ζωή τους κηδεμόνες του να του παρέχουν τα ανάλογα. Δεν μπορούμε να αναμένουμε άλλωστε από ένα νεογέννητο να ξέρει να περπατά από την πρώτη κιόλας μέρα που ήρθε στον κόσμο. Ο δικός του εμπειρισμός επίσης απαραίτητο συστατικό για να ευδοκιμήσει. Έτσι γίνεται και με τα κράτη ή τουλάχιστον έτσι έγινε και με την δική μας, Κυπριακή Δημοκρατία.
Με την εγκαθίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας βάση του Συντάγματος, η Βουλή των Αντιπροσώπων και οι κοινοτικές συνελεύσεις ήσαν υπεύθυνες να νομοθετούν. Το μη προηγούμενο Κυπριακού κράτους όμως γαλουχούσε την απουσία νόμων. Έτσι εγέρθηκε το ερώτημα, μέχρι ότου να νομοθετηθούν οι νόμοι που θα διέπουν το κράτος τι κανόνες και νόμοι θα επιβαλλόταν. Άλλο θέμα προς επίλυση ήταν και το νομικό σύστημα που θα ακολουθούσε το νεοσύστατο κράτος.
Το Άρθρο 188 του Συντάγματος προνόησε να λύσει τα άνωθεν κενά και έδωσε την λύση. Το Συνταγματικό Άρθρο προνοεί μεταξύ άλλων ότι οι νόμοι που ίσχυαν από την αιτιοκρατία, θα ίσχυαν και μετά την έναρξη ισχύς του Συντάγματος και κατ’επέκταση την ίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Αυτοί οι προϋπάρχοντες νόμοι κωδικοποιήθηκαν στα Κεφάλαια που γνωρίζουμε στην νομική και τα πλείστα εξ αυτών ισχύουν μέχρι και σήμερα, με πορεία τροποιήσεων, προσθέσεων και αφαιρέσεων πάνω σε αυτούς.
Θεσμοθετώντας συνταγματικά την ισχύ των προηγούμενων εν ισχύ νόμων καλύψαμε ένα κενό και προλάβαμε ένα χάος. Το κενό φυσικά, ήταν η ανυπαρξία νομικού πλαισίου μέχρι ότου νομοθετηθεί. Το χάος το οποίο θα ερχόταν θα ήταν η ξαφνική αλλαγή του νομικού πλαισίου από την μια πρωία στην άλλη αν με την απουσία του Άρθρου 188 δεν παρέμενε το ίδιο το νομικό πλαίσιο που δίεπε τα πάντα. Θα ήτω υπερβολικά δύσκολο για ένα νέο κράτος να μεταβεί ξαφνικά από κανόνες και νόμους που λειτουργούσαν σε καινούργιους και γνωρίζοντας όλοι την μεγάλη γραφειοκρατία και καθυστέρηση της Κύπρου εμπειρικά, το νεοσύστατο κράτος θα έκανε χρόνια να στρωθεί στους καινούργιους ρυθμούς.
Παραδείγματος χάριν: το Άρθρο 23 (4) (α) δίδει το δικαίωμα στις αρμόδιες αρχές να απαλλοτριώσουν οιανδήποτε κινητής ή ακίνητης ιδιοκτησίας, αλλά δεν καθορίζει το νομικό πλαίσιο και τον ευρύτερο κανονισμό που θα μπορεί η αρμόδια αρχή να απαλλοτριώνει περιουσία. Πάραυτα, επιβάλει στην Βουλή των Αντιπροσώπων να νομοθετήσει νόμο που θα αφορά το πλαίσιο επιτάξεων εντός προθεσμίας ενός έτους. Σε αυτό το σημείο έρχεται και η σημασία του άρθρου 188. Εντός αυτού του χρονικού πλαισίου, δυνάμει του Άρθρου 188 ο ισχύον νόμος ήτο ο αποικιοκρατικός νόμος που έδιδε την εξουσία στον Κυβερνήτη της αποικίας να απαλλοτριώνει περιουσία προς το δημόσιο συμφέρον. Η Βουλή στην περίπτωση του Άρθρου 23 του Συντάγματος, υπερέβη την προθεσμία που έδιδε το Σύνταγμα για να νομοθετήσει τον πρώτο «περί Απαλλοτρίωσης περιουσίας νόμο’ και δεν νομοθέτησε εντός του ενός έτους. Εν τη απουσία του Άρθρου 188 του Συντάγματος πολύ πιθανόν, εφόσον δεν θα υπήρχε έτερο νομικό πλαίσιο πολύ πιθανόν να υπήρχε μεγάλο νομικό τέλμα αν εν τέλη το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε τον ψηφισθέντα νόμο αντισυνταγματικό ένεκα υπέρβασης της προθεσμίας του Συντάγματος, το οποίο εν πάση περίπτωση δεν έγινε.
Επιπρόσθετα το Άρθρο 188 δίδει προνόμια τόσο στην Δημοκρατία όσο και στους πολίτες της. Βασική αρχή που προνοεί το Άρθρο είναι και η χρήση της Αγγλικής νομολογίας στα Δικαστήρια της Δημοκρατίας. Ένα αχανές φάσμα νομικών κολλημάτων τα οποία έχουν ήδη νομολογιθεί και έδωσαν την λύση και την απάντηση σε πολλά καθημερινά προβλήματα ενός πολίτη, μέσα από μια πάροδο αιώνων από τα Δικαστήρια του Ηνωμένου Βασιλείου, μπορούν να χρησιμοποιηθούν από τα Δικαστήρια της Δημοκρατίας προστατεύοντας έτσι πολλές φορές δικαιώματα, απαιτήσεις και αιτήματα διαδίκων στην Κύπρο. Για παράδειγμα, η αγγλική νομολογία η οποία βάση του 188 μπορεί να χρησιμοποιηθεί, δίδει δικαιώματα παρακάμπτοντας την αυστηρότητα του νόμου σε ποινικές υποθέσεις που αφορούν προσωποκράτηση, κάτι που θα έπαιρνε ατελείωτο χρόνο για τα Κυπριακά Δικαστήρια να αποφασίσουν προστατεύοντας έτσι δικαιώματα υπόπτων και κατηγορουμένων.
Εν ολίγοις το Άρθρο 188 του Συντάγματος λειτούργησε και εξακολουθεί να λειτουργεί σαν η σωτήρια λέμβος αλλά αν μη τη άλλω ο θεμέλιος λίθος για το νομικό σύστημα που ακολουθεί σήμερα η Κυπριακή Δημοκρατία.
