Αφορμή του παρόντος σημειώματος αποτέλεσε η δημοσίευση στον ημερήσιο τύπου (βλ. Φιλελεύθερος ημερ. 23/9/2024) που αφορούσε το Στρατηγικό Σχέδιο Βιώσιμης Αστικής Κινητικότητας Ευρύτερης Αστικής Περιοχής Λευκωσίας (ΣΒΑΚ). Σύμφωνα με το δημοσίευμα το κράτος προχωρά στην ανέγερση και/ή αξιολόγηση ανέγερσης Νέων Κτηρίων για την στέγαση του Αρχαιολογικού Μουσείου, Υπουργείου Δικαιοσύνης, Υπουργείου Εσωτερικών, Υπουργείου Μεταφορών, Επικοινωνιών και Έργων, του Γραφείου Τύπου και Πληροφοριών, την Κυπριακή Βιβλιοθήκη, την Ακαδημία Γραμμάτων και Τεχνών, Κτηματολόγιο, Κρατικό Χημείο.
Η ανέγερση όλων των πιο πάνω είναι καλοδεχούμενη διότι αναμφίβολα θα βελτιώσει την διαβίωση και εξυπηρέτηση των πολιτών τόσο της Λευκωσίας αλλά και Παγκύπρια. Με ξένισε, όμως, για μια φορά ακόμα, η απουσία οποιασδήποτε πρόνοιας για το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας. Το πολυβασανισμένο αυτό έργο χρονολογείται από το 1992-1993, χωρίς οι εκάστοτε κυβερνήσεις να δίδουν ιδιαίτερη σημασία, παρά τις υποσχέσεις τους, για το έργο αυτό, διότι δεν ήταν στις προτεραιότητες τους και θεωρείτο δαπανηρό. Ουκ ολίγες φορές έγιναν διάφορες μελέτες, σχέδια, συνεδριάσεις και ότι άλλο χρονοβόρο μέτρο χωρίς αποτέλεσμα και στο τέλος η μπάλα να μετακυλά στην επόμενη κυβέρνηση. Την τελευταία φορά, επί διακυβέρνησης Αναστασιάδη, έγιναν όλες οι μελέτες, ενεκρίθηκαν τα σχέδια, υπολογίστηκε και το κόστος σε 160 εκατ. ευρώ και καθορίστηκε και η Επιτροπή αξιολόγησης του διαγωνισμού από ξένους μελετητές/ειδικούς. Η Ε.Ε. επιχορηγούσε το έργο με 80 εκατ.,νοουμένου ότι αυτό θα αποπερατούτο εντός 2 ετών. Ασφαλώς το ποσό απωλέσθηκαθότι οι υπεύθυνοι για το έργο για τον ένα ή τον άλλο λόγο δεν προώθησαν άμεσα την υλοποίηση του έργου.
Η ανεπάρκεια των κτηριακών εγκαταστάσεων του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, αναγνωρίστηκε από πολλές δεκαετίες προηγουμένως και καθιστά προβληματική τη λειτουργία του με τις συνεπαγόμενες επιπτώσεις. Το Ανώτατο Δικαστήριο από το 1990 υπέδειξε ότι τα κτήρια του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας “υπολείπονται πάρα πολύ του ελάχιστα παραδεκτού και στιγματίζουν τον πολιτισμό μας”. Το Ανώτατο Δικαστήριο επανάφερε το θέμα ουκ ολίγες φορές σε διάφορα επίπεδα πλην όμως η εκτελεστική εξουσία παρέμεινε στις υποσχέσεις και η στασιμότητα παρέμεινε μέχρι σήμερα με αποτέλεσμα η κατάσταση συνεχώς να χειροτερεύει και να καθίσταται ακόμη δυσχερέστερη η λειτουργία του Δικαστηρίου Λευκωσίας.
Έχοντας υπόψη τα πιο πάνω, είναι η γνώμη μου ότι ο Παγκύπριος Δικηγορικός Σύλλογος συνεπικουρούμενος από το Δικηγορικό Σύλλογο Λευκωσίας θα πρέπει να βάλει ως στόχο με τη δύναμη και κύρος που έχει αποκτήσει τα τελευταία χρόνια, την άμεση επίλυση του προβλήματος. Πρέπει να καταστεί πρωταγωνιστής και είμαι βέβαιος ότι το Ανώτατο Δικαστήριο θα συνδράμει τα μέγιστα για το σκοπό αυτό. “Res, nonverba” από όλους τους παράγοντες.
